ارلن یا ارلن مایر فلاسک یکی از شیشه آلات آزمایشگاهی پرکاربرد است.به شکل ظرفی مخروطی می باشد. این ظروف مخروطی از جنس شیشه های بوروسیلیکاتی

انواع ارلن

یا پیرکس (مقاوم به حرارت) و همچنین مقاوم در برابر فعل و انفعالات شیمیایی با حجم های مختلف می باشد. اما یکسری از آن ها از جنس پلی پروپیلن نیز می باشند که در موارد خاص مورد استفاده قرار می گیرند.

این ظروف می توانند ساده یا مدرج باشند. از نوع مدرج آن برای برداشتن حجم معینی از مایع یا تعیین تقریبی حجم مایع استفاده می شود . نوع ساده آن برای استفاده از کارهای گوناگون مانند گرم کردن مایعات، مخلوط کردن و حتی نگهداری مایعات و یا به عنوان جمع کننده محصول تقطیر در عمل تقطیر و یا جمع کننده مایع خارج شده از قیف جدا کننده در هنگام عمل استخراج نیز استفاده می شود.

یکی دیگر از ویژگی های ارلن آزمایشگاهی _ظرفیت 2000 میلی لیتر سرعت تبخیر مایع در آن بسیار کمتر از بشر بوده و بدون ترس بیرون ریختن محتوای آن می تواند چرخیده شود.

 اختلاف اصلی ارلن با بشر

این است که ارلن میتواند با درپوش های لاستیکی یا چوب پنبه پوشاند. سپس محتوای فلاسک را مخلوط کرده. همچنین به راحتی از جایی به جای دیگر انتقال داد. شایان ذکر است که ارلن ها را معمولا تحت گرمایش زیاد قرار نمی دهند . در این حالت باید از بالن ها یا فلاسک فلورنس استفاده نمود. اما مزیت ارلن این است به واسطه ی شکل آن احتمال دارد که کمتر از یک فلاسک فلورانس سرازیر شود. 

جنس ارلن

ارلن را معمولا از جنس بوروسیلیکات که مقاوم به حرارت است می سازند. شیشه های پیرکس اصل تحمل دما تا 400 درجه سانتیگراد را دارند. در حالی که نمونه های تقلبی تحمل دمایی بین 150 تا 300 درجه سانتیگراد دارند.