تشخیص بیمارى کووید 19 :

عمدتا متکى به یافته هاى رادیولوژیکى و Real Time PCR آزمایشگاهى است. در بین روش هاى آزمایشگاهى، تشخیص مستقیم ویروس و شناسایى آنتى بادى هاى اختصاصى براى مطالعات سرواپیدمیولوژى، تشخیص نوع عفونت و همچنین بررسى سابقه ابتلا به ویروس اهمیت زیادى دارد.

مطالعاتى در موردکووید 19 :

تحقیقات انجام شده بر روى بیماران مبتلا به عفونت هاى مشابه مانند MERS و SARS انجام شده است نشان مى دهد که سیستم ایمنى افراد مبتلا پس از حدود یک تا دو هفته فعال مى شوند و بر علیه پروتئین هاى مختلف ویروس و بویژه پروتئین هاى اسپایک و نوکلئوکپسید آنتى بادى تولید مى کند.

این آنتی بادی ها از هر دو ایزوتیپ IgG و IgM میباشند مانند بسیاری از عفونتها ی ویروسی دیگر ، تیتر ایزوتیپ IgM پس از 2 تا 4 هفته به بالاترین حد خود میرسد و سپس کاهش پیدا میکند در حالى که آنتى بادى IgG پایداری بیشتری دارد و ممکن است تا سال ها در سرم افراد قابل شناسایى باشد.

بر این اساس، الگوى ظهور و افول آنتىبادى هاى اختصاصى مى تواند براى تشخیص عفونت حاد و سابقه ابتلا به آن کاربرد داشته باشد.
وجود IgM نشانگر عفونت حاد و سابقه کوتاه مدت ابتلا به ویروس مى باشد .