کیت سنجش آنتی بادی ۲-IgG SARS-CoV دیازیست

نقد و بررسی

کیت سنجش آنتی بادی 2-IgG SARS-CoV دیازیست

مدت زمان انجام تست: 30 دقیقه + 30 دقیقه + 15 دقیقه

طراحى کیت اندازه گیرى سطح آنتى بادى IgG ضد 2–SARS- CoV بر اساس روش ایمونوآنزیماتیک با استفاده از آنتى ژن هاى نوترکیب

2–SARS-CoV مى باشد. در این روش آنتى بادى مورد سنجـش طى دو مرحله بیـن آنتى ژن نوترکیب 2–SARS-CoV تثبیـت شده در تـه چـاهک هـاى پـلى استـایرنـى و آنتـى بـادى ضد IgG انسانى متـصـل به آنـزیـم پراکسیداز (HRP) قرار مى گیرد. پس از شستشو و خارج کردن آنالیت هاى غیر متصل با افزودن سوبسترا، تترا متیل بنزیدین (TMB) ، آنزیم رنگ آبى ایجاد مى کند. با اضافه نمودن محلول متوقف کننده، رنگ آبى به زرد تبدیل مى شود. شدت رنگ ایجاد شده که با غلظت IgG نمونه ها ارتباط مستقیم دارد، در طول موج 450 نانومتر (بادیفرانسیل630نانومتر) اندازه گیرى مى گردد.

کیت سنجش آنتی بادی IgG دیازیست یکی از بهترین کیتهای موجود در بازار ایران میباشد . 

تشخیص بیمارى کووید 19 :

عمدتا متکى به یافته هاى رادیولوژیکى و Real Time PCR آزمایشگاهى است. در بین روشهاى آزمایشگاهى، تشخیص مستقیم ویروس و شناسایى آنتى بادى هاى اختصاصى براى مطالعات سرواپیدمیولوژى، تشخیص نوع عفونت و همچنین بررسى سابقه ابتلا به ویروس اهمیت زیادى دارد.

مطالعاتى در موردکووید 19 :

تحقیقات انجام شده بر روى بیماران مبتلا به عفونت هاى مشابه مانند MERS و SARS انجام شده است نشان مى دهد که سیستم ایمنى افراد مبتلا پس از حدود یک تا دو هفته فعال مى شوند و بر علیه پروتئین هاى مختلف ویروس و بویژه پروتئین هاى اسپایک و نوکلئوکپسید آنتى بادى تولید مى کند.

این آنتی بادی ها از هر دو ایزوتیپ IgG و IgM میباشند مانند بسیاری از عفونتها ی ویروسی دیگر ، تیتر ایزوتیپ IgM پس از 2 تا 4 هفته به بالاترین حد خود میرسد و سپس کاهش پیدا میکند در حالى که آنتى بادى IgG پایداری بیشتری دارد و ممکن است تا سالها در سرم افراد قابل شناسایى باشد.

بر این اساس، الگوى ظهور و افول آنتىبادى هاى اختصاصى مى تواند براى تشخیص عفونت حاد و سابقه ابتلا به آن کاربرد داشته باشد.
وجود IgM  نشانگر عفونت حاد و سابقه کوتاه مدت ابتلا به ویروس مى باشد . 

روش تشخیص :

در حالى که منفى شدن این ایزوتیپ به همراه وجود IgG اختصاصى سابقه ابتلا  قبلى به عفونت را نشان میدهد. تشخیص مستقیم ویروس با روش Real Time PCR برروى نمونه سواپ حلق و یا بینى با محدودیتهاى تکنیکى و عملى زیاد از جمله عدم امکان شناسایى عفونت بعد از دوره بهبودى و همچنین درصد بالاى موارد منفى کاذب همراه است. همچنین به دلیل محدودیت امکانات و بالا بودن هزینه آزمون، فقط بیماران علامت دار که عوارض بالینى نسبتاً شدیدى دارند با آن روش آزمایش مىشوند.

لذا آمار افراد مبتلا بر اساس تستهاى مولکولى چندان قابل اعتماد نبوده و براى دسترسى به اطلاعات دقیق تر؛ مطالعه سرواپیدمیولوژى بیمارى با استفاده از آزمونهاى سرولوژیک دقیق و حساس مانند الایزا اهمیت زیادى دارد.

با این آزمون افرادى که سابقه ابتلا به ویروس دارند، اعم از کسانى که فرم شدید، خفیف و یا فاقد علایم بالینى عفونت را تجربه کرده اند، از طریق سنجش آنتى بادى هاى اختصاصى ضد قابل شناسایى مى باشند.