توضیحات
نوار تست قند ادرار
نوار تست قند ادرار:نوار تك پارامتري گلوكوياب براي اندازه گيري كيفي و نيمه كمي گلوکز در ادرار مورد استفاده قرار مي گيرد . اين آزمايش مي تواند در تشخيص ديابت مفيد باشد.
نوار ادراري گلوكوياب قطعه كوچكي از كاغذ صافي آغشته به معرف است كه به رشته باريكي از پلاستیکی
(استريپ) چسبانده شده و وجود گلوکز را در ادرار مشخص مي كند.
اين نوار يك بار مصرف بوده و بايد مطابق دستور عمل و توصيه هاي بروشور به كار گرفته شود.
1 .درب قوطی نوارهای ادراری همواره بسته نگهداشته شود.
2 .قطعه معرف چسبيده بر روي استريپ با دست لمس نشده و آلوده نگردد.
3 .محل كار و ظروف نمونه گيري عاري از هرگونه مواد شوينده و يا مواد آلوده كننده ديگر باشد.
4 .نوارهاي مصرف نشده هميشه بايد در ظرف اصلي خود نگهداشته شوند.
6 .رعايت شود كه معرف در معرض تابش نور و حرارت و همچنين رطوبت محيط قرار نگيرد.
5 .نمونه هاي ادرار بايد تازه تهيه شده باشند و قبل از اتمام آزمايش بدون رسوب دادن، به خوبي مخلوط و يكنواخت شوند.
گلوكز
اين معرف كه حاوي دو آنزيم گلوکز اكسيداز و پراكسيداز مي باشد، بر گلوکز موجود در ادرار اثر مي كند . هيدروژن پراكسيد حاصل از اين فعل و انفعال، باعث اكسيد شدن معرف رنگي در محيط گرديده و آن را متناسب با غلظت گلوکز از زرد به سبز تغيير رنگ مي دهد .
خصوصيات كاربري معرف
آزمايش گلوكز: با اين آزمايش مي توان وجود گلوکز را از نظر كيفي در 20 ثانيه و از نظر كمي تا 60 ثانيه مشخص نمود. اين آزمايش اختصاصي بوده و به قندهاي ديگر از جمله لاكتوز ، گالاكتوز و فروكتوز و ساير مواد احيا كننده حساسيت نشان نميدهد .
نمونه ادرار بايد در ظرفي تميز جمع آوري و هرچه سريع ترآزمايش شود . در صورت عدم امكان انجاز آزمايش در ساعت اول ، نمونه ادرار بايد در يخچال نگهداري شده و حداكثر تا 4 ساعت بعد مورد آزمايش قرار گيرد .
لازم است درجه حرارت ادرار قبل از آزمايش با درجه حرارت محيط متعادل شود .
نگهداري دراز مدت ادرار در حرارت آزمايشگاه باعث تكثير باكتري ها و تغيير pH محيط به قليايي مي گردد . pH قليايي كه در اثر تجزیه اوره به آمونياک بوجود مي آيد ممكن است پروتئين ادرار را بطور كاذب مثبت نشان دهد . باكتري ها همچنين ممكن است با متابولیزه کردن قند موجود در ادرار، pH محيط را اسيدي كنند.
علائم بیماری گلوکز ادرار
علائم این بیماری عبارتند از :
- تشنگی خیلی شدید
- ضعیف شدن بینایی (مبهم و تاری دید)
- خستگی
نتایج غیرعادی آزمایش گلوکز ادرار
مقدار گلوکز عادی موجود در ادرار بین ۰ الی ۰.۸ میلی مول / لیتر در نوسان می باشد. بالاتر بودن غلظت گلوکز، نشان دهنده وجود بیماری می باشد. دیابت شایع ترین علت بالا رفتن میزان گلوکز خون حساب می شود. پزشک با انجام یک آزمایش خون ساده، تشخیص صورت گرفته را تأیید میکند.
در مواردی خاص بالا بودن گلوکز ادرار، به علت بارداری بوجود می آید. میزان گلوکز ادرار، در زنان باردار بالاتر از زنان غیرباردار می باشد. آن دسته از زنانی که سطح گلوکز ادرارشان بالا می باشد، پس از بارداری باید دقیقاً از نظر ابتلا به دیابت بارداری مورد غربالگری قرار بگیرند.
بالا رفتن حجم گلوکز ادرار می تواند در نتیجه گلیوکوزوریای کلیوی اتفاق بیفتد. این یک بیماری نادر است که طی آن کلیه ها گلوکز را وارد خون می کنند. گلیکوزوریای کلیوی باعث بالا رفتن مقدار گلوکز ادرار میشود، حتی در مواقعی که گلوکز خون در حد طبیعی باشد.
انواع دیابت و آزمایش گلوکز ادرار
دیابت اصلیترین عامل بالا رفتن گلوکز ادرار است. دیابت شامل یک دسته از بیماریها است که روی نحوه مصرف گلوکز توسط خون تاثیرگذار هستند. به طور طبیعی، هورمونی به اسم انسولین، میزان گلوکز موجود در جریان خون را کنترل میکند.
البته در افراد دیابتی بدن انسولین کافی را تولید نمیکند، یا انسولین تولید شده به درستی عمل نمیکند. در چنین شرایطی میزان گلوکز موجود در خون افزایش مییابد.
نشانههای دیابت عبارتند از :
- گرسنگی یا تشنگی بیش از حد
- ادرار مکرر
- خشک شدن دهان
- خستگی
- تیره شدن دید
- التیام یافتن زخمها و بریدگیها با سرعت کم
دیابت نوع ۱
دیابت به دو نوع اصلی تقسیم میشود. دیابت نوع ۱ که با عنوان دیابت نوجوانان نیز از آن نامبرده می شود، یک بیماری از نوع خود ایمنی می باشد که زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی به سلول های تولید کننده انسولین موجود در پانکراس حمله کنند.
به این معنی است که بدن توانایی تولید انسولین کافی را نخواهد داشت. این شرایط باعث این میشود که حجم گلوکز موجود در خون افزایش یابد. افرادی که به دیابت نوع ۱ مبتلا هستند، باید برای کنترل بیماری هر روز انسولین مصرف نمایند.
دیابت نوع ۲
دیابت نوع ۲ بیماری است که معمولاً در گذر زمان افزایش پیدا می کند. معمولاً از این نوع دیابت تحت عنوان دیابت آغاز شده در دوران بزرگسالی یاد میشود، هر چند ممکن است در کودکان نیز رخ دهد. در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، بدن قادر به تولید انسولین نیست، بنابراین سلولها در برابر اثرات آن مقاومت پیدا میکنند.
یعنی سلول ها قادر به دریافت و ذخیره گلوکز نمی باشند. پس گلوکز در خون باقی میماند. دیابت نوع ۲ اکثراً در افراد دچار اضافه وزن و افرادی با سبک زندگی نشسته رخ میدهد.
پیشنهاد جهت بررسی : کیت فسفر پارس پیوند – کیت لیپاز پارس پیوند – کیت منیزیم – کیت Albumin – کیت آلبومین – کیت کراتینین – کیت منیزیم – کیت بیلی روبین توتال – هموگلوبین A1C شرکت پارس پیوند
اگر مایل به خواندن مقالات آزمایشگاهی هستید به این صفحات مراجعه فرمایید:
بخوانیم و بدانیم – لینک تقویم آزمایشگاهی – لینک مقالات آزمایشگاهی
- از خوردنی هایی که رنگ ادرار شما را تغییر می دهند خودداری کنید. مانند: چغندر، ریواس و …
- از آزمایش از ورزش سنگین خودداری کنید.
- داروها و وسایل بهداشتی که استفاده کردید را به پزشک خود اطلاع دهید.
- برای گرفتن تست نوار قند ادرار بهتر است بر روی نمونه تازه و قبل از سانتریفیوژ انجام دهید.
- نوار ادرار را به صورت کامل در داخل ظرف ادرار برده و سریعا خارج کنید و میزان اضافه ادرار را با کشیدن نوار به لبه ظرف از بین ببرید.
- نوار ادرار را زیر نور مناسب نگاه کرده و تغییر رنگ آن را با برچسب شاخص روی محفظه نگهداری نوار ادرار در مدت 60 تا 90 ثانیه مقایسه کنید.
- برای صحت نتیجه در هر آزمایش حتما نمونه مثبت و منفی را کنار نمونه اصلی قرار دهید.
- تغییر رنگی که مشاهده می کنید بسته به میزان غلظت گلوکز از زرد به سبز تغییر می کند.
- نوار تست قند ادرار باید در ویال های در بسته و در جای خشک، خنک و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری شوند.
- دمای مناسب برای نگهداری نوار تست قند 25 درجه سانتی گراد می باشد و نباید در یخچال یا فریزر نگهداری شود.
1 .آزمايش بايد روي ادرار تازه و قبل از سانتريفوژ كردن آن انجام شود.
2 .بعد از بيرون آوردن نوار از داخل قوطي ، بالافاصله درپوش قوطي را محكم ببنديد.
3 .نوار را كاملا به درون ظرف ادرار فرو برده و بي درنگ خارج كنيد و لبه آن را به طور افقي به صفحه كاغذ صافي يا دهانه ظرف بكشيد تا قطرات اضافي ادرار گرفته شود.
4 .تغيير رنگ معرف را زير نور كافي با برچسب شاخص روي ظرف مقايسه كنيد. نوار را كنار شاخص رنگي قرار دهيد و تغييرات آن ها را با دقت و در عرض 60 تا 90 ثانيه بررسي كنيد .توجه داشته باشيد كه رعايت زمان در مقايسه رنگ معرف با برچسب شاخص ، جهت افزايش دقت و صحت آزمايش بسيار پراهميت است .
گلوكز : غلظت زياد مواد كتوني در ادرار (5 ميلي گرم درصد و بيشتر) ممكن است باعث كاهش رنگ گلوکز شود. ( البته نه به اندازه اي كه وجود آن را نفي كند)
غلظت هاي گلوکز بيش از يك گرم درصد گاهي رنگ معرف را چنان كه بايد مشخص نمي كند . در اينصورت بهتر است آزمايش را با ادرار رقيق نیز تكرار نمود .
رنگ معرف گلوکز همچنين ممكن است در اثر حرارت تغيير كند و با افزايش وزن مخصوص ادرار نیز كم شود .
وجود برخي مواد در ادرار مي تواند ايجاد تداخل و يا پاسخ هاي منفي و يا مثبت كاذب نمايد كه اهم آن عبارت است از :
پارامتر | فرمولاسيون | منفي كاذب | ثبت كاذب |
گلوکز | گلوکز اكسيداز ، پراكسيداز | ويتامين C ، عفونت مجاري ادرار، نوار مرطوب ، ماده نگهدارنده (NaF) | اسيد كلريدريک |
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.