پیپت ها (Pipette) ابزارهایی برای انتقال یا اندازه گیری حجم های کوچک مایعات، از یک ظرف به ظرف دیگر با دقت بسیار هستند. مدل های مختلفی از پیپت ها موجود می باشد. ابتدا آنها از شیشه ساخته می شدند، اما امروزه بصورت پیپت های پلاستیکی نیز در بازار موجود هستند و انواع متفاوتی دارند. اخیراً پیپت های با کنترل الکتریکی نیز وارد بازار شده اند. تاکید این مقاله در مورد پیپت های حجم ثابت و پیپت های حجم متغیر با کنترل مکانیکی است.

پارس پیوند، مشاور شما در تامین مواد مصرفی آزمایشگاه

برای خرید انواع پیپ در جشنواره فروش پایان سال پارس پیوند با مشاوران ما در تماس باشید.

راه های تماس با ما:

• شماره تلفن شرکت:021-40660490-5
• داخلی: 1053، 1055، 1056، 1058
• شماره های واتساپ: 09101701080, 09103146893, 09103147287, 09036641890

دایرکت اینستاگرام: @parspeyvand

از انواع مختلف پیپت چه استفاده ای در آزمایشگاه می شود؟

پیپت های مکانیکی یا پیستون دار:

این نوع پیپت ها معمولاً با اعمال فشار دستی روی پیستون کار می کنند. پیستون داخل یک سیلندر با طول ثابت حرکت و حجم مشخصی از مایع را به داخل یا خارج پیپت هدایت می کند.

دو نوع پیپت های پیستون دار موجود میباشد:

پیپت با حجم ثابت: که حجم ثابتی از مایع را جابجا میکند.

پیپت با حجم متغیر: که حجم های متفاوتی را با توجه به مشخصات اختصاصی پیپت جابجا میکند.

تنظیم حجم متغیر روی پیپت با حرکت پیستون و با توجه به محدوده عملکرد پیستون انجام می شود. در این نوع پیپت ها حجم اسمی بیشترین نوع حجمی است که پیپت می تواند نگه دارد.

پیپت حبابدار Volumetric pipette:

پیپت‌های حبابدار، از شیشه ساخته شده و برخلاف وسایلی مانند بشر و ارلن نمی تواند در معرض شعله مستقیم قرار گیرد. پپیتهای حبابدار برای انداز گیری یک حجم دقیقی از محلول یا مایع مورد استفاده قرار می گیرند.

پیپت مدرج Graduated pipette:

این پیپت دارای درجه‌بندی مشخصی در دیواره‌های خارجی‌اش است که به انتقال دقیق مایعات کمک می‌کند. پیپت مدرج یک لوله شیشه‌ای صاف می‌باشد که یک انتهای آن نازک‌تر است. که بر حسب درجه بندی، دقت وسیله به کوچک‌ترین واحد تقسیم‌بندی روی بدنه بستگی دارد. در این نوع پیپت می‌توان حجم‌های مختلف و دلخواه را بر اساس ظرفیت پیپت برداشت.

پیپت ژوژه آزمایشگاهی:

یک پیپت حجمی، پیپت حبابدار، یا پیپت ژوژه امکان اندازه گیری بسیار دقیق (تا چهار رقم قابل توجه) حجم یک محلول را فراهم می کند. این وسیله کالیبره شده است تا حجم ثابتی از مایع را با دقت تحویل دهد. این پیپت ها دارای یک حباب بزرگ با یک قسمت باریک بلند در بالا با یک علامت درجه بندی هستند که برای یک حجم واحد کالیبره شده است (مانند بالن ژوژه). حجم های معمولی 1، 2، 5، 10، 20، 25، 50 و 100 میلی لیتر هستند. پیپت های حجمی معمولاً در شیمی تجزیه برای ساختن محلول های آزمایشگاهی از استوک پایه و همچنین برای تهیه محلول هایی برای تیتراسیون استفاده می شوند.

استاندارد ASTM E969 خطای استاندارد را برای پیپت های انتقال حجمی تعریف می کند. خطا بستگی به اندازه دارد: یک پیپت 0.5 میلی لیتری دارای تلورانس 0.006 ± میلی لیتر است، در حالی که یک پیپت 50 میلی لیتری دارای تلورانس 0.05 ± میلی لیتر است. (این‌ها برای پیپت‌های کلاس A هستند؛ پیپت‌های کلاس B تلورانسی دو برابری نسبت به کلاس A دارند.)

پیپت سرولوژی:

این وسیله در حجم های ۱، ۵ ، ۱۰ و ۲۵ میلی لیتری هستند و برای برداشتن و انتقال نمونه ها با اندازه مشخص طراحی و کالیبره شده اند. در این ابزار تخلیه باید بطور کامل صورت بگیرد تا خطایی در برداشت و تخلیه نمونه صورت نگیرد.

پیپت ملانژور:

این وسیله آزمایشگاهی در دو نوع سفید و قرمز به ترتیب برای اندازه گیری گلبولهای سفید و قرمز وجود دارد. هر یک از این ابزار ها از یک قسمت موئینه و یک قسمت حبابدار تشکیل شده اند . در داخل حباب یک گرانول وجود دارد که برای مخلوط کردن خون با مایع رقیق کننده مورد استفاده قرار می گیرد.

ملانژور مخصوص شمارش گلبول های قرمز می تواند خون را به نسبت ۱ به ۲۰۰ رقیق کند و ملانژور مخصوص شمارش گلبول های سفید می تواند خون را به نسبت ۱ به ۲۰ رقیق نماید.

پیپت برال:

این نوع پیپت یک قطعه ای می باشد که از پلاستیک نرم پلی اتیلن ساخته شده و حباب به انتهای آن نتصل می شود.

پیپت ESR:

این نوع پیپت ها شیشه ای و بلند هستند که از قسمت سر به انتها از 0 درجه بندی شده اند و برای بررسی سدیمانتاسیون یا سرعت رسوب گلبول های قرمز به کار می روند. در این پیپت خون تا عدد 0 پر می شود و پس از یک ساعت میزان رسوب گلبول های قرمز از عدد 0 تا جایی که پلاسمای شفاف وجود دارد خوانده می شود.

هنگام کار با پیپت آزمایشگاهی به چه نکاتی باید توجه کرد؟

• بهتر است از پیپتی استفاده شود که اندازه آن به حجمی که با آن کار می شود نزدیک باشد.
• شستشوی پیپت قبل از استفاده برای جلوگیری از خطا ضروری است.
• روش استاندارد برای کار با پیپت مدرج این است که نوک پیپت را که در محلول غوطه ور شده است بدون تماس با کف بشر نگه دارید. سپس از یک پوآر برای کشیدن مایع به داخل پیپت استفاده کنید.
• راه مؤثر برای کنترل حجم محلول، استفاده از انگشت اشاره است. پس از به دست آوردن حجم مورد نظر می توان با بلند کردن انگشت محلول را در ظرف دیگری رها کرد.
• در حین پیپت، پیپت را نباید به غیر از حالت عمودی نگه داشت.
• از ثابت ماندن دمای اتاق در ۲۰ درجه سانتیگراد و تغییرات دمای ۵± درجه سانتیگراد (بین ۳۰–۱۵ درجه) اطمینان حاصل نمایید.
• از رطوبت نسبی اتاق اطمینان حاصل کنید. پیپت ها نمونه ها و مواد مایع باید در شرایط آزمایشگاه پایدار باشند. معمولاً پیشنهاد شده است که این مواد ۲-۳ ساعت قبل از انجام آزمایش به دمای اتاق برسند.

• اگر از مواد سمی و یا موادی که احتمال خطرات بیولوژی دارند استفاده می شود، از لوازم ایمنی و محافظ مناسب استفاده کنید.
• از قرار گرفتن پیپت در حالت عمودی در محلول اطمینان حاصل کنید. این حالت از عدم دقت در انتقال می کاهد!
• بطور کلی نباید آنها را در زیر نور مستقیم خورشید نگهداری کنید تا بتوانید از کاربرد پیپت ها بدرستی استفاده نمایید.