سندروم HELLP و آزمایشگاه

سندرم HELLP از عوارض خطرناک در حاملگی هاست که باعث همولیز، افزایش آنزیم های کبدی و شمارش پلاکتی پایین در 0.5 تا 0.9 درصد حاملگی ها و ۱۰ تا ۲۰ درصد کیس های با پره اکلامپسی شدید دیده می شود. سندروم HELLP یک وضعیت پیش رونده با عوارض شدید است که می تواند چندین مرتبه یک زن باردار را درگیر کند.
سندروم HELLP به دو شکل کامل و ناقص [full & partial] مشاهده می شود. تشخیص فرم کامل آن به وجود هر سه جز اصلی از تریاد تشخیصی [triad signs] آن بستگی دارد و در شکل ناقص یا نسبی آن یک یا دو جز از تریاد تشخیصی آن برای اثبات این سندرم کافی می باشد. فرم کامل این سندروم  یک وضعیت جدی و خطرناک برای سلامتی مادر و جنین در نظر گرفته می شود.
در تقریبا ۷۰ درصد کیس های سندروم HELLP علایم پیش از زایمان با یک فرکانس پیک بین هفته های ۲۷ تا ۳۷ بارداری می باشد. ۱۰ درصد کیس ها پیش از هفته ۲۷ بارداری و ۲۰ درصد پس از هفته ۳۷ بارداری مشاهده می شود.

در طبقه بندی تنسى [Tennessee classification] معیار های تشخیصی عبارت اند از:

همولیز (کاهش هاپتوگلوبین، افزایش بیلیروبین غیر کونژوگه،LDH ، هموگلوبین آزاد پلاسما و هموگلوبینوری میکرو یا ماکروسکوپیک)

( LDH   (> 600 U/L   

 (AST  (>70  U/L   

و پلاکت کمتر از ۱۰۰/۰۰۰

تشخیص سندروم HELLP تقریبا با تست های آزمایشگاهی انجام می شود و نقش آزمایشگاه در تأیید موارد مشکوک، اساسی و تعیین کننده می باشد.

بعدها و پس از طبقه بندی اولیه سیستم یا کلاس سه گانه، “Mississippi” سندروم  HELLP را بر مبنای افت پلاکتی طبقه بندی نمود.

سه کلاس I, II,III  به صورت:

• 50000> :Class I PLT
• 50000-100000 :Class II PLT
• 100000-150000 :Class III PLT
• همراه با همولیز و LFT افزایش یافته و LDH بیش 600.
   
• منبع:
  BMC Pregnancy Childbirth

پارس پیوند