نقد و بررسی
ایمونوگلوبولین E (IgE) یک آنتی بادی است. آنتی بادی پروتئینی است که توسط سیستم ایمنی در پاسخ به یک مهاجم احتمالی تولید می شود. در درجه اول در پاسخ آلرژیک نقش دارد اما با عفونت های انگلی هم مبارزه می کند.
افزایش سطح IgE خون با آلرژی ها (از جمله درماتیت آتوپیک)، عفونت های انگلی و ویروسی خاص، برخی از انواع نقص ایمنی، التهاب، آسم و برخی سرطان ها از جمله لنفوم هوچکین و غیرهوچکین مرتبط است. آزمایش خون برای IgE می تواند برای تشخیص آلرژی استفاده شود.
ایمونوگلوبولین E توسط سلول های B (نوعی سلول خونی سیستم ایمنی) پس از قرار گرفتن در معرض و حساس شدن به ماده ای ساخته می شود که سیستم ایمنی آن را به عنوان خارجی و بالقوه مضر تشخیص می دهد.
در مورد آلرژن ها، این ماده معمولاً برای اکثر افراد مضر نیست. اما افرادی که IgE نسبت به آلرژن ها تولید می کنند می توانند به محض ایجاد حساسیت تحت تأثیر منفی قرار گیرند. این فرآیند در بافت‌های لنفاوی مانند لوزه‌ها، آدنوئیدها و مغز استخوان انجام می‌شود.
سپس IgE از طریق بافت ها و در جریان خون منتشر می شود. سنتز (تولید) موضعی IgE می تواند در مخاط برونش و بینی رخ دهد.
برخی از بیماری های زمینه ای ممکن است با تغیر سطح ایمونوگلوبولین E همراه باشند، از جمله:
آلرژی: IgE نقش اصلی در آلرژی‌ها از جمله آلرژی‌های غذایی، رینیت آلرژیک (تب یونجه) و سم حشرات دارد. IgE خاص آلرژن است، به این معنی که اگر IgE خاص آلرژن در هنگام مصرف یک ماده غذایی خاص مانند بادام زمینی افزایش پیدا کند، به این معنی است که شما فقط به آن غذا حساسیت دارید و نه به سایر مواد غذایی.
آسم: IgE همچنین با آسم آلرژیک مرتبط است زیرا واسطه های ایمنی آزاد شده توسط اتصال IgE می توانند باعث التهاب و تورم راه های هوایی شوند.
عفونت های انگلی: IgE در برخی از عفونت های انگلی، به ویژه عفونت های کرمی (فلوک ها، کرم های نواری و نماتدها) مبارزه می کند. IgE نقشی در مبارزه با عفونت های باکتریایی ندارد.
سندرم Hyper IgE: این یک وضعیت نادر نقص ایمنی است که با سطوح بالای IgE مشخص می شود. علائم شامل اگزما، آبسه های پوستی و عفونت ریه است.
سرطان: رابطه دقیق بین سطح IgE و سرطان به خوبی شناخته نشده است. با این حال، برخی از بررسی ها نشان می دهد که سطوح بالاتر IgE ممکن است با کاهش خطر سرطان مرتبط باشد. در مقابل، سطوح پایین سرمی IgE احتمالا با خطر بالاتر سرطان، به ویژه لنفوم ها مرتبط است، اما سطح سرمی آن هنوز مشخص نیست.