نقد و بررسی
اینترلوکین 6 پروتئینی است که توسط سلول های مختلف تولید می شود و به تنظیم پاسخ های ایمنی کمک می کند. افزایش IL-6 را می توان با التهاب، عفونت، اختلالات خود ایمنی، بیماری های قلبی عروقی و برخی سرطان ها مرتبط دانست.
اینترلوکین 6 جزئی از گروه بزرگی از مولکول ها به نام سایتوکاین ها است. سایتوکاین ها نقش های متعددی در بدن دارند و در سیستم ایمنی بدن برای هدایت پاسخ ایمنی عمل می کنند. آنها بخشی از “آبشار التهابی” هستند که شامل فعال سازی هماهنگ و متوالی مسیرهای پاسخ ایمنی است.
IL-6 بر روی انواع سلول ها و بافت ها عمل می کند که باعث تمایز سلولهای B (گلبولهای سفید خون که آنتی بادی تولید می کنند) و یا مهار رشد برخی سلول ها می شود.همچنین اینترلوکین6 تولید پروتئین های فاز حاد را تحریک می کندو در تنظیم دمای بدن ، حفظ استخوان و عملکرد مغز نقش دارد.
اینترلوکین 6 نقش مهمی در ایمنی ذاتی و اکتسابی دارد و می تواند توسط انواع مختلف سلول ها از جمله ماکروفاژها ، سلول های اندوتلیال و سلول های T تولید شود. این تولید را می توان در پاسخ به حمله میکروبی یا سایر سایتوکاین ها ، مانند فاکتور نکروز تومور TNFدانست. به عنوان بخشی از سیستم ایمنی ذاتی ، IL-6 بر روی سلولهای کبدی عمل می کند تا باعث بیان پروتئین واکنشی (CRP)C، فیبرینوژن و آمیلوئید A سرم شود که به عنوان واکنشگرهای فاز حاد نیز شناخته می شوند. در پاسخ ایمنی اکتسابی، IL-6 نقش کلیدی در فعال شدن سلول های B تولید کننده آنتی بادی برای تکثیر دارد و منجر به افزایش ترشح آنتی بادی می شود.
غلظت IL-6 در بیماران مبتلا به عفونت، سپسیس(واکنش شدید بدن به عفونت) و سپتی سمی(آلوده شدن خون توسط باکتری ها) افزایش می یابد. علاوه بر این ، به نظر می رسد غلظت IL-6 با شدت سپسیس ارتباط دارد.افزایش IL-6 نیز به نظر می رسد با عفونت های موضعی تری مانند عفونت های مفصل مصنوعی (PJI)مرتبط باشد. IL-6 همچنین در بسیاری از اختلالات التهابی مزمن، از جمله آرتریت روماتوئید (RA) (بیماری خود ایمنی و التهابی است.باعث التهاب (تورم دردناک) در قسمت های آسیب دیده بدن (عمدتا مفاصل)می شود) ، لوپوس اریتماتوز سیستمیک(SLE) (یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی به بافت های خود حمله می کند و باعث التهاب گسترده و آسیب بافتی در اندام های آسیب دیده می شود)، اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS)( نوعی از آرتریت است که در آن التهاب طولانی مدت مفاصل ستون فقرات وجود دارد.) و بیماری التهابی روده(IBD) افزایش یافته است.
انجام آزمایش اینترلوکین ۶ (IL-6) در شرایط زیر توصیه می شود:
پزشک ممکن است آزمایش IL-6 را برای بیمارانی که مشکوک به شرایط زیر هستند، تجویز کند:
- سپسیس یا سپتی سمی
- اختلالات خود ایمنی
- انواع خاصی از سرطان
- عفونت های سیستمیک
- عفونت های موضعی
علاوه بر این، پزشک همچنین ممکن است آزمایش IL-6 را در صورت داشتن علائم بیماری یا عفونت التهابی تجویز کند. مانند:
- خستگی مفرط و بی خوابی
- درد شدید بدن
- عوارض گوارشی
- تغییر ناگهانی وزن
- عفونت های مکرر
- درد یا حساسیت
- تورم و گرما
نتیجه آزمایش اینترلوکین 6 چگونه تفسیر می شود؟
به طور معمول ، IL-6 در خون تشخیص داده نمی شود یا در سطوح پایین وجود دارد.
افزایش IL-6 ممکن است به این معنی باشد که فرد دارای بیماری التهابی است. IL-6 با شرایط مختلف افزایش می یابد و در برخی موارد با افزایش خطر توسعه بیماری یا بدتر شدن همراه است. افزایش IL-6 ممکن است در شرایطی مانند موارد زیر مشاهده شود:
- آرتریت روماتوئید
- لوپوس و سایر اختلالات خود ایمنی
- عفونت ها
- سپسیس
- برخی از سرطان ها
- دیابت
- بیماری قلب و عروقی
افزایش غلظت اینترلوکین 6 (IL-6) ممکن است نشان دهنده یک پاسخ التهابی مداوم باشد و می تواند با عفونت سیستمیک ، عفونت موضعی یا بیماری التهابی مزمن سازگار باشد.
اینترلوکین 6 (IL-6) یک نشانگر غیر اختصاصی است که با واکنش التهابی مرتبط است و برای بیماری یا روند بیماری خاصی تشخیصی نیست. افزایش غلظت IL-6 باید در زمینه بالینی بیمار تفسیر شود.
غلظت طبیعی IL-6 احتمال یک روند التهابی مداوم را منتفی نمی کند.
IL-6 دارای ثبات محدودی است. پس از سانتریفیوژ ، پلاسما باید فوراً فریز شود یا در یخچال نگهداری شود. نمونه ها را می توان تنها در 24 ساعت در دمای یخچال نگهداری کرد ، پس از این مدت باید فریز شوند. ذخیره سازی پلاسما به مدت طولانی در دمای محیط قابل قبول نیست.