Testosterone
نقد و بررسی
تستوسترون یک هورمون جنسی است که نقش اساسی در رشد و تکامل ویژگی های مردانه دارد. این هورمون، تغییراتی که در دوران بلوغ پسران رخ می‌دهد، شامل رشد مو، ماهیچه ها، آلت تناسلی و بیضه ها را تنظیم می‌کند. همچنین، تغییر صدا، میل جنسی و تولید اسپرم در مردان نیز تحت تأثیر این هورمون قرار می‌گیرند. با پیشروی سن و عبور از ۳۰ سالگی، سطح تولید تستوسترون در مردان کاهش می‌یابد. اگرچه تستوسترون اصلی‌ترین هورمون جنسی مردانه است و در بیضه ها تولید میشود، اما در زنان نیز نقش مهمی را در برخی از اعضا و فرآیندهای بدن ایفا می‌کند. تستوسترون در زنان به مقدار کمتری نسبت به مردان، توسط تخمدانها و غدد فوق کلیوی تولید میشود.
تستوسترون یک هورمون استروئیدی 19 کربنه است که سنتز آن در مردان از هفته هفتم جنینی آغاز شده و در دوران بلوغ به اوج خود میرسد. حدود %95 از تستوسترون موجود در خون مردان بالغ توسط سلولهای لایدیگ بیضه و مابقی از طریق تبدیل پیشسازهای آن (دی هیدرو اپی آندروسترون و آندروستن-دیون) به هورمون اصلی در گردش خون محیطی تولید میشود.
تستوسترون در زنان، توسط بافت چربی، قشر آدرنال و تخمدانها ساخته میشود. معمولا این هورمون جهت تشخیص بلوغ زودرس و عقیمی در مردان، ویریلیزاسیون در زنان و به عنوان تومور مارکر جهت تشخیص تومورهای تخمدان یا بیضه اندازه گیری می شود. حیطه کاربرد این کیت اندازه گیری غلظت تستوسترون در سرم یا پلاسمای انسان میباشد.
آزمایش تستوسترون چیست؟
هورمون تستوسترون در بدن به دو صورت تستوسترون متصل به پروتئین و تستوسترون آزاد (به هیچ چیز متصل نیست) وجود دارد.
سطح هورمون تستوسترون در خون را می توان با نمونه خون گرفته شده از ورید بررسی کرد.آزمایش خون تستوسترون توسط پزشک برای تشخیص بیماری های ناشی از تستوسترون بیش از حد یا خیلی کم در بدن استفاده می شود. نام های دیگر این آزمایش تستوسترون (کل) و تستوسترون سرم است.
متداول‌ترین آزمایش، میزان تستوسترون کل یعنی (هم چسبیده به پروتئین و هم آزاد) را اندازه‌گیری می‌کند. به طور کلی، برای اندازه گیری سطح تستوسترون، انجام آزمایش تستوسترون کل کافی است. با این حال، اگر میزان یکی از پروتئین ها غیر طبیعی باشد، پزشک ممکن است انجام آزمایش تستوسترون سرم را برای اندازه گیری تنها تستوسترونی که آزادانه در گردش است تجویز کند.
کاهش تستوسترون کل ممکن است به دلایل زیر باشد:
- بیماری مزمن
- غده هیپوفیز هورمون های خود را به مقدار طبیعی تولید نمی کند
- ایجاد مشکل در قسمتی از مغز که وظیفه کنترل هورمون ها را بر عهده دارند
- کم کاری تیروئید
- بلوغ تاخیری
- بیماری های بیضه (تروما، سرطان، عفونت، ایمنی)
- تومور خوش خیم سلول های هیپوفیز که بیش از حد هورمون پرولاکتین تولید می کند
- چربی بیش از حد بدن (چاقی)