مقالات

‌رنگ EA50 در سیتولوژی: ترکیب، کاربردها و ارزش تشخیصی

مقدمه

رنگ‌آمیزی‌های سیتولوژیک بخش جدایی‌ناپذیر آسیب‌شناسی تشخیصی هستند و امکان مشاهده مورفولوژی سلول‌ها با وضوح بالا را فراهم می‌کنند. یکی از پرکاربردترین روش‌های رنگ‌آمیزی در سیتولوژی لایه‌برداری، رنگ‌آمیزی پاپانیکولائو (Pap stain) است که به‌صورت چندرنگی طراحی شده و از چند رنگ مکمل برای افتراق اجزای هسته‌ای و سیتوپلاسمی استفاده می‌کند. در این روش، رنگ‌های EA (ائوزین-آزور) نقش کلیدی در ایجاد رنگ‌آمیزی سیتوپلاسمی دارند و به تمایز سلول‌های مختلف اپی‌تلیال کمک می‌کنند.

رنگ EA50 یکی از پرکاربردترین فرمولاسیون‌هاست که به‌ویژه در سیتولوژی زنان به کار می‌رود و شفافیت بالای سیتوپلاسم، چندرنگی (Polychromasia) و تکرارپذیری خوبی دارد. ارزش تشخیصی آن در کمک به مشاهده مراحل بلوغ، تمایز سلولی و تغییرات پاتولوژیک نهفته است که آن را به ابزاری ضروری در تشخیص‌های روتین سیتولوژی تبدیل کرده است.

پیشینه تاریخی رنگ EA50

رنگ‌آمیزی پاپانیکولائو در دهه ۱۹۴۰ توسط جرج نیکلاس پاپانیکولائو به‌منظور شناسایی سرطان دهانه رحم و ضایعات پیش‌سرطانی آن توسعه یافت. در ابتدا فرمول‌های مختلفی از رنگ‌های مکمل آزمایش شدند، از جمله غلظت‌های متفاوت سبز روشن، ائوزین و بیسمارک براون. به مرور زمان، فرمولاسیون‌های استاندارد EA شامل EA36، EA50 و EA65 معرفی شدند که هر کدام تفاوت‌هایی در غلظت رنگ‌ها داشتند.

در میان این‌ها، EA50  به دلیل تعادل بین وضوح هسته‌ای و شفافیت سیتوپلاسمی محبوبیت بیشتری یافت و امکان مشاهده بهینه در سیتولوژی دهانه رحم را فراهم کرد. این رنگ به‌صورت جهانی پذیرفته شد و نقشی مهم در موفقیت برنامه‌های غربالگری سرطان دهانه رحم ایفا نمود.

ترکیب شیمیایی رنگ  EA50

رنگ EA50 یک رنگ مکمل چندرنگی (Polychromatic counterstain) است که از سه رنگ اصلی تشکیل شده است:

  • Light Green SF Yellowish : رنگ‌آمیزی سیتوپلاسم سلول‌های سنگفرشی بالغ (به‌ویژه سلول‌های میانی و سطحی) به رنگ سبز یا آبی-سبز.
  • Eosin Y  :‌ رنگ‌آمیزی سیتوپلاسم سلول‌های بالغ و کراتینه به رنگ صورتی تا قرمز.
  • Bismarck Brown Y  :‌گاهی در مقادیر کم افزوده می‌شود، هرچند در بسیاری از فرمول‌ها حذف شده زیرا نقش تشخیصی محدودی دارد.

این ترکیب طیفی از رنگ‌های سیتوپلاسمی از صورتی تا سبز و نارنجی ایجاد می‌کند که به‌تناسب وضعیت کراتینیزاسیون و عملکرد سلول متفاوت است. این چندرنگی امکان افتراق سلول‌های پارابازال، میانی و سطحی سنگفرشی را فراهم می‌آورد.

روش آماده‌سازی و مراحل رنگ‌آمیزی

رنگ EA50 معمولاً همراه با هماتوکسیلین (برای رنگ‌آمیزی هسته) و نارنجی G (برای سیتوپلاسم کراتینه) استفاده می‌شود. توالی استاندارد رنگ‌آمیزی پاپ به شرح زیر است:

  1. فیکساسیون در اتانول ۹۵٪
  2. رنگ‌آمیزی هسته با هماتوکسیلین هریس
  3. تمایزدهی و آبی‌سازی (Bluing)
  4. رنگ‌آمیزی سیتوپلاسمی با  Orange G-6
  5. رنگ‌آمیزی سیتوپلاسمی با  EA50
  6. ‌آب، شفاف‌سازی و مانت کردن لام

وظیفه اصلی EA50 ایجاد رنگ‌های چندگانه در سیتوپلاسم است که به سیتوپاتولوژیست کمک می‌کند انواع سلول‌ها، مراحل بلوغ و تغییرات غیرطبیعی مانند دیسپلازی یا بدخیمی را شناسایی کند.

کاربردهای رنگ EA50 در سیتولوژی

  1. سیتولوژی زنان

مهم‌ترین کاربرد EA50 در غربالگری سرطان دهانه رحم است. این رنگ مکمل امکان شناسایی:

  • سلول‌های سطحی (سیتوپلاسم آبی-سبز)
  • سلول‌های میانی (سیتوپلاسم سبز-آبی با هسته بزرگ‌تر)
  • سلول‌های پارابازال و بازال (سیتوپلاسم صورتی تا بنفش)
  • سلول‌های بدخیم (ویژگی‌های هسته‌ای غیرطبیعی با رنگ‌آمیزی متغیر سیتوپلاسم) را فراهم می‌سازد.
  • سیتولوژی غیرزنانه

در نمونه‌های تنفسی، ادراری، گوارشی و مایعات بدن نیز EA50 کاربرد دارد. این رنگ به افتراق سلول‌های خوش‌خیم واکنشی از سلول‌های بدخیم کمک می‌کند، به‌ویژه در افیوژن‌های پلور و اسمیرهای خلط.

  • تشخیص‌های انکولوژیک

سلول‌های بدخیم اغلب ویژگی‌های رنگ‌آمیزی غیرطبیعی دارند که ناشی از تغییرات در ترکیب سیتوپلاسم است. EA50 در شناسایی موارد زیر اهمیت دارد:

  • دیسکاریوز
  • کارسینوم سلول سنگفرشی کراتینه
  • آدنوکارسینوم با سیتوپلاسم واکوئله

مقایسه با سایر فرمولاسیون‌های EA

  • EA36 :‌ فرمول سبک‌تر، مناسب برای مواردی که رنگ‌آمیزی ملایم‌تر نیاز است.
  • EA50  :‌ تعادل مطلوب بین وضوح هسته‌ای و رنگ‌آمیزی سیتوپلاسمی.
  • EA65  :‌ دارای غلظت بالاتر رنگ‌ها، ایجاد رنگ‌های سیتوپلاسمی تیره‌تر و شدیدتر.

بیشتر آزمایشگاه‌های سیتولوژی برای رنگ‌آمیزی روتین پاپ اسمیر از EA50 استفاده می‌کنند زیرا تکرارپذیری و تعادل رنگی بهینه‌ای دارد.

مزایای رنگ  EA50

  • ایجاد وضوح بالای هسته‌ای همراه با رنگ‌آمیزی متعادل سیتوپلاسمی
  • امکان افتراق دقیق مراحل بلوغ سلول‌های اپی‌تلیال
  • قابلیت تکرارپذیری بالا در نمونه‌های مختلف
  • اعتبارسنجی گسترده در برنامه‌های غربالگری سرطان دهانه رحم

محدودیت‌های رنگ EA50

  • نیاز به بهینه‌سازی دقیق غلظت رنگ‌ها در تهیه محلول
  • وابستگی شدت رنگ‌آمیزی به کیفیت فیکساسیون
  • امکان محو شدن رنگ‌ها در صورت مانت ضعیف اسلاید
  • در برخی نمونه‌های غیرزنانه، نیاز به تغییر غلظت برای دستیابی به نتایج بهتر

قدرت تشخیصی اسمیرهای پاپ به‌طور قابل‌توجهی وابسته به کیفیت رنگ‌آمیزی EA50 است. این رنگ با ایجاد طیف چندرنگی سیتوپلاسمی به آسیب‌شناس اجازه می‌دهد سلول‌های طبیعی، واکنشی، پیش‌بدخیم و بدخیم را از هم افتراق دهد. همین ویژگی باعث شده که پس از معرفی غربالگری پاپ اسمیر، مرگ‌ومیر ناشی از سرطان دهانه رحم به‌طور چشمگیری کاهش یابد.

چشم‌اندازهای آینده

تحقیقات اخیر به بررسی تغییرات جدید در فرمول‌های EA می‌پردازد، مانند استفاده از پلتفرم‌های رنگ‌آمیزی اتوماتیک، استفاده از حلال‌های دوستدار محیط‌زیست، به‌کارگیری آنالیز دیجیتال تصاویر. اگرچه روش‌های نوین رنگ‌آمیزی و ایمونوسیتوشیمی در حال توسعه هستند، EA50 همچنان به دلیل سادگی، قابلیت اطمینان و هزینه مناسب، پایه اصلی تشخیص سیتولوژیک محسوب می‌شود.

نتیجه‌گیری

رنگ EA50 یک جزء اساسی از روش رنگ‌آمیزی پاپانیکولائو است که نقش حیاتی در ایجاد چندرنگی سیتوپلاسمی و تفسیر دقیق سیتولوژیک دارد. تعادل بین ائوزین و سبز روشن در این فرمول امکان مشاهده بهینه مورفولوژی سلولی را فراهم می‌کند و به تشخیص زودهنگام ضایعات پیش‌سرطانی و سرطانی کمک می‌نماید. با وجود فناوری‌های نوین در سیتولوژی، EA50 همچنان جایگاه کلیدی خود را در آزمایشگاه‌های پاتولوژی سراسر جهان حفظ کرده است.

منابع

A new procedure for staining vaginal smears

The Papanicolaou test for cervical cancer detection: a triumph and a tragedy

Fine Needle Aspiration Cytology

Rosai and Ackerman’s Surgical Pathology

Cytologic techniques: Principles and interpretations

Comparative evaluation of EA36, EA50, and EA65 in Pap smears