بروسلوز یا تب مالت یک عفونت باکتریایی است که از حیوانات به انسان سرایت می کند. معمولاً افراد با خوردن لبنیات غیرپاستوریزه به این بیماری مبتلا می شوند. گاهی اوقات، باکتری های عامل تب مالت می توانند از طریق هوا یا از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده پخش شوند.

شایع ترین منابع عفونت حیوانات مزرعه و محصولات لبنی غیر پاستوریزه هستند. بروسلوز توسط تماس مستقیم با ترشحات و مواد دفعی حیوانات آلوده، خوردن گوشت نیم پز، شیر خام یا محصولات لبنی حاوی ارگانیسم های زنده، استنشاق مواد عفونی آئروسل و به ندرت، انتقال فرد به فرد گسترش می یابد.

بیماران مبتلا به بروسلوز حاد و بدون عارضه معمولاً طی 2 تا 3 هفته حتی بدون درمان بهبود می یابند. برخی به بیماری تحت حاد، متناوب یا مزمن ادامه می دهند.

دوره نهفتگی بروسلوز از 5 روز تا چند ماه و به طور متوسط 2 هفته متغیر است.

پارس پیوند، مشاور شما در تامین مواد مصرفی آزمایشگاه

برای خرید کیت  آنتی ژن 2 MEو کیت آنتی ژن + بافر روش 2 ME در فستیوال فروش ویژه پارس پیوند با مشاوران ما در تماس باشید. هر کیت آنتی ژن + بافر روش 2 ME دارای 3 ویال آنتی ژن 2 ME،  3  ویال بافر  2 ME به همراه سرم کنترل مثبت رایت و سرم کنترل منفی می باشد. هر ویال برای انجام 3تست مناسب می باشد.

راه های تماس با ما:

شماره تلفن شرکت:5-40660490-021

داخلی: 1053، 1055، 1056، 1058

شماره های واتساپ: 09101701080, 09103146893, 09103147287, 09036641890

دایرکت اینستاگرام: @parspeyvand

شروع علائم ممکن است ناگهانی، با لرز و تب، سردرد شدید، درد مفاصل و کمر، کسالت و گاهی اسهال باشد. یا شروع ممکن است موذیانه باشد، با کسالت خفیف پرودرومال، درد عضلانی، سردرد، و درد در پشت گردن و به دنبال آن افزایش دمای بدن در هنگام عصر.

با پیشرفت بیماری، دما به 40 تا 41 درجه سانتیگراد افزایش می یابد، سپس با تعریق زیاد در صبح به تدریج به حالت طبیعی باز میگردد.

به طور معمول، تب متناوب به مدت 1 تا 5 هفته ادامه می یابد و به دنبال آن بهبودی 2 تا 14 روزه زمانی که علائم به شدت کاهش یافته یا وجود ندارد، ادامه می یابد. در برخی بیماران تب ممکن است گذرا باشد. در برخی دیگر، فاز تب یک بار یا به طور مکرر به صورت امواج بیماری و بهبودی در طول ماه ها یا سال ها عود می کند و ممکن است به صورت تب با منشا ناشناخته ظاهر شود.

پس از مرحله تب اولیه، بی اشتهایی، کاهش وزن، درد شکم و مفاصل، سردرد، کمردرد، ضعف، تحریک پذیری، بی خوابی، افسردگی و بی ثباتی عاطفی ممکن است رخ دهد. اسپلنومگالی ظاهر می شود و غدد لنفاوی ممکن است کمی یا متوسط بزرگ شوند. تا 50 درصد بیماران مبتلا به هپاتومگالی هستند.

بروسلوز در کمتر از 5 درصد بیماران کشنده است که معمولاً در نتیجه اندوکاردیت یا عوارض شدید سیستم عصبی مرکزی است.

به طور کلی علائم و نشانه ها مشابه علائم آنفولانزا هستند و عبارتند از:

• تب
• لرز
• از دست دادن اشتها
• عرق
• ضعف
• خستگی
• درد مفاصل، عضلات و کمر
• سردرد

علائم بروسلوز ممکن است برای هفته ها یا ماه ها ناپدید شده و سپس عود کند. برخی از افراد مبتلا به تب مالت مزمن هستند و علائم را حتی پس از درمان سال ها تجربه می کنند. علائم و نشانه های طولانی مدت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• تب های مکرر
• التهاب پوشش داخلی حفره های قلب (اندوکاردیت)
• التهاب مفاصل (آرتریت)
• آرتریت استخوان های ستون فقرات (اسپوندیلیت)
• آرتریت مفاصل محل اتصال ستون فقرات و لگن (ساکروایلیت)

عوارض بروسلوز نادر است اما شامل اندوکاردیت باکتریایی تحت حاد، نوروبروسلوز (که شامل مننژیت حاد و مزمن، آنسفالیت و نوریت است)، اورکیت، کوله سیستیت، چرکی کبدی و استئومیلیت (به ویژه ساکروایلیاک یا مهره ای) است.

بروسلا چگونه تشخیص داده می شود؟

• کشت خون، مغز استخوان و مایع مغزی نخاعی (CSF).
• تست سرولوژیک حاد و دوران نقاهت و واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR)
• آزمایش رایت
• آزمایش آنتی ژن 2 ME (مرکاپتو اتانول)

برای تشخیص بروسلوز کشت خون باید انجام شود. رشد باکتری ممکن است بیش از 7 روز طول بکشد.

نمونه هایی از مغز استخوان و CSF نیز ممکن است کشت شوند.

سرم های حاد و دوران نقاهت باید با فاصله 3 هفته گرفته شود. افزایش 4 برابری یا تیتر حاد 1:160 یا بالاتر تشخیصی در نظر گرفته می شود، به ویژه اگر سابقه مواجهه و یافته های بالینی مشخص وجود داشته باشد. تعداد گلبول های سفید خون طبیعی است یا با لنفوسیتوز نسبی یا مطلق در مرحله حاد کاهش می یابد.

آزمایش PCR را می توان بر روی خون یا هر بافت بدن انجام داد و می تواند تا 10 روز پس از تلقیح مثبت شود.

آنتی بادی های بروسلا از کلاس IgG ،IgM و IgA می باشند. در اواخر هفته دوم مرحله حاد در سرم ظاهر می شوند و در هفته سوم تا ششم مرحله حاد بیماری تیترشان به حداکثر خود می رسد. در اثر ابتلا به بیماری ابتدا IgM و سپس IgG ترشح می شود. با بهبود بیماری هر دو نوع آنتی بادی کاهش می یابند. ممکن است تیتر پایین برای سال ها باقی بماند. همچنین افرادی که در معرض بروسلا هستند امکان وجود تیتر پایین آنتی بادی به خصوص کلاس IgM در سرمشان وجود دارد. آزمایش رایت روش سریعی برای تشخیص بروسلا می باشد و تغییرات تیتر آنتی بادی در طول مدت بیماری به پزشک برای درمان کمک می کند. تیتر کمتر از 80/1 منفی می باشد و تیتر 80/1  یا بیشتر مثبت تلقی می شود. در صورتی که این تیتر بعد از چند روز افزایش یابد بیماری حتمی است. ثابت ماندن تیتر دال بر بیماری نمی باشد.

آزمایش  آنتی ژن 2 ME جهت تشخیص کلاس آنتی بادی (IgG) ضد بروسلا می باشد. این آزمایش پس از مثبت شدن آزمایش رایت انجام می شود و کاربرد آن تشخیص افتراقی بروسلوز حاد از نوع مزمن بیماری در اشخاصی است که کشت خون آن ها منفی گزارش گردیده و تیترآگلوتینین اختصاصی بروسلا در سرم خون آن ها نیز پایین می باشد، در حالی که تظاهرات بالینی شخص با علائم تب مالت مطابقت دارد.

در واقع انجام این آزمایش به منظور اندازه گیری IgG در سرم بیمار می باشد که نشانگر حالت مزمن بیماری است. در این روش، 2ME موجود در بافر باعث از بین رفتن IgM می گردد در صورتی که IgG به طور فعال باقی می ماند.

تفسیر آزمایش بروسلا به دو صورت مثبت و منفی اعلام می‌شود.

اگر جواب آزمایش منفی باشد و در مقدار آگلوتیناسون تغییر ایجاد نشود، آنتی بادی فعال در بدن از کلاس IgG است و شخص به بیماری تب مالت مزمن دچار است.

اگر جواب آزمایش مثبت شود و آگلوتیناسیون کاهش داشته باشد، آنتی بادی موجود در بدن از نوع IgM است و شخص مرحله حاد بیماری تب مالت را پشت سر می‌گذارد.

البته ناگفته نماند، یکی از مهمترین مسائلی که در ازمایشات سرولوژیکی وجود دارد شباهت آنتی ژنیکی بعضی از میکروارگانیسم ها با یکدیگر است. به عنوان مثال اغلب در سرم خون مبتلایان به بروسلوز تیتر قابل توجهی از آگلوتینین فرانسیلا (پاستورلا) تولرانسیس و بعضی از سالمونلاها ایجاد می گردد. این موارد ممکن است به تفسیر اشتباه و گزارش نتیجه مثبت کاذب منجر شود.

اما در مواردی که سرم خون بیمار بیش از حد غلیظ باشد و برای ایجاد واکنش آنتی ژن  آنتی بادی مناسب نباشد یا نقص سیستم ایمنی وجود داشته باشد، نتیجه گزارش منفی خواهد بود.