نقد و بررسی

B12 یک ویتامین محلول در آب است که در طیف وسیعی از فرایندهای فیزیولوژیک نقش دارد. دخالت در تشکیل گلبولهای قرمز خون و همچنین تشکیل غلاف میلین دراطراف بافت عصبی ازجمله مهم ترین نقشهای این ویتامین هستند. ویتامین B12 معمولا از منابع غذایی حیوانی تأمین می گردد. سالمندان و افرادی که گیاه خوار هستند در معرض خطر کمبود این ویتامین قرار دارند. نتایج حاصل از اندازه گیری همزمان سطح متیل مالونیل CoA و هوموسیستئین نیز در تشخیص افتراقی کمبود ویتامین B12 از کمبود فولات به کار برده می شوند. کمبود و یتامین B12 و فولات هر دو دارای علائم بالینی مشابه ی شامل افزایش مقدار هوموسیستئین هستند.
با این وجود، تنها در کمبود وی تامین B12 ، افزایش سطح متیل مالونیل CoA رخ می دهد. حیطه کاربرد این کیت اندازه گیری سطح ویتامین B12 در نمونه های سرم به روش الایزا میباشد.

خواص ویتامین B12 برای بدن

ویتامین B12 برای فرآیندهای مختلف بدن مانند عملکرد طبیعی مغز و سیستم عصبی، عملکرد مناسب شناختی، تشکیل گلبول های قرمز، پیشگیری از کم خونی، کمک به ایجاد و تنظیم DNA، جلوگیری از ناهنجاری های مادرزادی، کمک به محافظت از چشم در برابر دژنراسیون ماکولا و تولید انرژی مهم است. این ویتامین برای خون ضروری است. وقتی بدن B12 کافی نداشته باشد، منجر به کاهش تولید طبیعی گلبول‌های قرمز خون می‌شود که در رساندن اکسیژن اختلال ایجاد می‌کند.

منابع ویتامین ب 12 چیست؟

ویتامین B12 به طور طبیعی در بسیاری از محصولات حیوانی وجود دارد. این ویتامین معمولا در مواد غذایی گیاهی دیده نمی شود، منابع غذایی خوب ویتامین B12 شامل گوشت گاو، طیور، گوشت بره، ماهی، محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و ماست، برخی از محصولات غذایی حاوی مخمر و تخم مرغ است. علاوه بر این، تولیدکنندگان، برخی انواع شیر گیاهی و غلات صبحانه را با B12 غنی می کنند. با اینکه ویتامین ب12 در انواع غذاها یافت می شود، برخی افراد در معرض افزایش خطر ابتلا به کمبود آن هستند. گروه‌های در معرض خطر شامل افراد مسن، گیاهخواران و افراد مبتلا به بیماری های خاص مانند بیماری سلیاک هستند.

کمبود ویتامین B12 چیست؟
کمبود B12 می تواند منجر به بروز برخی علائم شود که برخی از آنها می توانند جدی باشند. این می تواند منجر به آسیب غیرقابل برگشت و بالقوه شدید به ویژه در سیستم عصبی و مغز شود. با این حال، این آسیب ها غیر معمول می باشند. البته حتی پایین بودن سطح ویتامین B12 به میزان اندکی نسبت به سطح طبیعی این ویتامین می تواند علائم را تحریک کند. با این حال، این علائم غیراختصاصی هستند و برای تشخیص کمبود B12 کافی نیستند.

علت کمبود ویتامین B12 چیست؟

چندین گروه از افراد در معرض خطر کمبود B12 هستند. گیاهخواران با حذف منابع غذایی حیوانی و خانم ها در بارداری و شیردهی ممکن است کمبود ب 12 را تجربه کنند. کم خونی پرنیشیوز یک بیماری خودایمنی است که خون را تحت تاثیر قرار می دهد. بیماران مبتلا به این اختلال فاکتور درونی یا intrinsic factor (پروتئینی در معده که به بدن اجازه می دهد ویتامین B12 را جذب کند) کافی ندارند. مشکلات روده کوچک، بیماری کرون، گاستریت، اختلال مزمن مصرف الکل، سلیاک و بیماری التهابی روده (IBD) ممکن است منجر به کمبود ب 12 شود، زیرا این شرایط جذب مواد مغذی را کاهش می دهد. افراد مبتلا به دیابت که تحت درمان با متفورمین هستند، باید سطح B12 خود را به طور منظم پایش کنند. چراکه متفورمین جذب ویتامین ب 12 را کاهش می دهد.

آزمایش تشخیص میزان ویتامین B12  چگونه انجام می شود؟

این آزمایش براساس الایزای رقابتی طراحی شده است. در این روش نمونه ها، کالیبراتورها و کنترل به همراه کونژوگه بیوتینی به چاهک های حاوی استرپتاویدین تثبیت شده اضافه می شوند. پس از اتصال ویتامین B12 به آنتی بادی بیوتینیله، کونژوگه آنزیمی (ویتامین B12 متصل به آنزیمHRP) اضافه می شود. رقابت بین آنتی ژن کونژوگه و آنتی ژن نمونه برای اتصال به جایگاه های محدود آنتی بادی ها (که در زمان انکوباسیون اول واکنش نداده اند) ایجاد می شود. پس از شستشو و حذف ترکیبات متصل
نشده، با اضافه کردن محلول رنگزا (سوبسترای آنزیم HRP) و سپس محلول متوقف کننده محصول نهایی تولید میشود که بیشترین جذب نوری را در طول موج 450 نانومتر دارد. میزان رنگ ایجاد شده و در نتیجه شدت جذب نوری در هر چاهک، با غلظت ویتامین B12 موجود در سرم و کالیبراتورها ارتباط معکوس دارد. درنهایت غلظت این ویتامین در نمونه ها به کمک منحنی استاندارد محاسبه می گردد.