[fusion_builder_container type=”flex” hundred_percent=”no” equal_height_columns=”no” menu_anchor=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” class=”” id=”” background_color=”” background_image=”” background_position=”center center” background_repeat=”no-repeat” fade=”no” background_parallax=”none” parallax_speed=”0.3″ video_mp4=”” video_webm=”” video_ogv=”” video_url=”” video_aspect_ratio=”16:9″ video_loop=”yes” video_mute=”yes” overlay_color=”” video_preview_image=”” border_color=”” border_style=”solid” padding_top=”” padding_bottom=”” padding_left=”” padding_right=””][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ layout=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_color=”” border_style=”solid” border_position=”all” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding_top=”” padding_right=”” padding_bottom=”” padding_left=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” center_content=”no” last=”true” min_height=”” hover_type=”none” link=”” border_sizes_top=”” border_sizes_bottom=”” border_sizes_left=”” border_sizes_right=”” first=”true”][fusion_text]

فرمالین

نام اصلی فرمالین، فرمالدئید و نام علمی آن متانال می باشد. این ماده به ضورت گاز بوده و بوی تند و بسیار آزار دهنده ای دارد. متانال گازی محلول شکل در آب است. زمانی به آن فرمالین گفته می شود  که این ماده با غلظت 37 درصد در آب حل شود. زمانی که ترکیبات کربن به طور ناقص بسوزند، گاز فرمالدئید منتشر می­ شود. به همین خاطر این ماده در سوختن جنگل­ها یا احتراق ناقص خودرو­ها دیده می ­شود.

فرمالین دارای فرمول شیمیایی CH2O می باشد و در آزمایشگاه‌های آناتومی و پاتوبیولوژی کاربرد بسیاری دارد. از این ماده به عنوان یک نگهدارنده استفاده می ­شود. زیرا به خوبی بافت ­ها را پایدار کرده و از لحاظ قیمت پایین و مقرون به صرفه ای نیز دارد. لازم به ذکر است که این ماده مقاومت گرمایی کمی داشته و در دمای محیط نیز به تدریج بخار می­ شود. نکته مهمی را باید در نظر داشت که بخارات این ماده سمی است. همچنین فرمالین خاصیت ضد عفونی‌کنندگی نیز دارد.

فرمول های مربوط به فرمالین به شرح ذیل می باشد:

فرمول شیمیایی: H₂C=0

وزن مولکولی: 03/30

CAS : 50-00-0

RTECS : LP8925000

اسامی مترادف: متانال؛ فرمالدهید؛ متیلن اکساید

ویژگی ها: گاز؛ نقطه جوش ˚c 5/19 ؛ فشار بخار 067/1 (هوا=1) ؛ گستره انفجار 7 تا 73 درصد حجمی در هوا

حد مجاز:

OSHA: 0.75 ppm; 2 ppm STE

 NIOSH: 0.016 ppm; 0.1 ppm C; carcinogen

ACGIH: 0.3 ppm C; suspected human carcinogen

اعلام سرطانزایی فرمالین

در رابطه با عوارض فرمالین و مسمومیت های ایجادشده با فرمالین، تحقیقات زیادی صورت گرفته  است. طبق گزارش وزارت بهداشت امریکا (HHS) افرادی که در معرض این محلول هستند، در معرض خطر ابتلا به سرطان‌های بینی و حلق، لوسمی میلوئیدی (نوعی سرطان خون) و سایر انواع سرطان می باشند. موسسه بین المللی سرطان نیز این ترکیب را سرطان زا معرفی کرده است. همچنین در سال ۱۹۸۷ ، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) فرمالدهید را برای افرادی که به طور مکرر و یا با مقادیر بالایی از این ماده برخورد دارند را جز مواد سرطانزا طبقه بندی نموده است. امروزه نیز این ترکیب توسط سازمان های گوناگون سرطانزا شناخته شده است و برای کاهش عوارض فرمالین، هنگام کار کردن با این ترکیب باید به نکات ایمنی خاصی توجه کرد.

وجود این ماده در غلظت های بالاتر از ppm۰/۱ در هوای خانه باعث احساس سوزش در نای به همراه مشکل تنفسی، سوزش چشم و سر درد نیز می شود. یکی دیگر از مشکلات بسیار خطرناکی که فرمالین در بدن ایجاد می کند، تولید اسید فرمیک می باشد که اگر به خون نفوز کند باعث افزایش اسیدیته در بدن می شود. شایان ذکر است که  فرمالین در بدن سبب تغییر پروتئین های DNA نیز می شود. از طرفی OSHA در گذشته مقدار مجاز کار با این ماده را ۳ ppm در طی ۸ ساعت کاری در روز اعلام نمود. اما امروزه مقدار مجاز فرمالدهید در طی ۸ ساعت کاری برای کارگران ۰/۷۸ pmm اعلام گردیده است.

مواد و محلولهای لازم:

1. تولوئن ؛ خلوص کروماتوگرافی
2. (هیدروکسی متیل)پیپریدین؛ چندین بار از ایزواکتان کریستالیزه شده تا اینکه 1 پیک اصلی (بالای 95%) در آنالیز GC بدهد. در دسیکاتور نگهداری شود.
3. 3. محلول فرمالین 37%
4. محلول استوک فرمالین، mg/mL 1
5. اسید سولفوریک 02/0 نرمال
6. هیدروکسید سدیم 01/0 نرمال
7. سولفیت سدیم (Na ₂SO₃) 13/1 مولار؛ قبل از استفاده باید سریعا آماده شود.
8. اب مقطر دیونیزه
9. هیدروژن، خالص
10. هلیوم، خالص
11. هوا، تصفیه شده
12. سولفات منیزیم

وسایل و تجهیزات لازم:

1. نمونه بردار: لوله شیشه ای، با طول cm 10، قطر خارجی mm 6 و قطر داخلی mm 4؛ که دارای درپوش پلاستیکی می باشد. حاوی دو بخش XAD-2 آغشته شده به 2-(هیدروکسی متیل)پیپریدین (قسمت جلویی: mg 120، قسمت عقبی: mg 60) که توسط یک لایه پشم شیشه از هم جدا شده و ثابت نگه داشته شده است.. فشار هوای عبوری از لوله در دبی L/min1/0 نباید از kPa 760 بیشتر شود. لوله های مورد نظر در بازار موجود می باشند (Supelco ORBO-23; SKC 226-118 یا انواع مشابه).
2. پمپ نمونه برداری فردی با دبی L/min 1/0 – 01/0 ، به همراه لوله های رابط قابل انعطاف
3. دستگاه گازکروماتوگراف، با آشکارساز شعله ای-یونی، ثبت کننده نمودار، وستون
4. حمام اولتراسونیک
5. ویال های شیشه ای، 2 میلی لیتری با درپوش پیچ دار PTFE
6. بالن ژوژه 10 ، 25 و 50 میلی لیتری
7. سرنگ های 10 میلی لیتری (با درجه بندی 1/0 میلی لیتری) ، 25 و 50 میلی لیتری
8. پیپت 1 و 2 و 10 میلی لیتری
9. سوهان
10. بشر 50 میلی لیتری
11. PH سنج
12. همزن مغناطیسی
13. پورت 50 میلی لیتری
14. بالن ته گرد 100 میلی لیتری
15. دستگاه استخراج سوکسله
16. کوره خلا
17. دستگاه تقطیر

نمونه برداری:

1. پمپ های نمونه بردار فردی را  حتما کالیبره نمایید. ضمن اینکه در هنگام کالیبراسیون یک نمونه بردار را نیز به پمپ متصل کنید.
2. قبل از نمونه برداری دوطرف نمونه بردار را سریعا بشکنید و نمونه بردار را توسط لوله های رابط قابل انعطاف به پمپ نمونه بردار فردی متصل نمایید.
3. نمونه برداری را در یک دبی مشخص بین L/min 1/0 – 01/0 برای عبور حجم هوای 1 تا 36 لیتر انجام دهید.
4. درپوش نمونه بردار را گذاشته و آن را با دقت برای انتقال بسته بندی کنید.

نکته: در طول زمان نمونه برداری فرمالین در بستر جاذب با 2-(هیدروکسی متیل)پیپریدین واکنش می دهد. دبی پایین برای تسهیل در واکنش در نظر گرفته شده است. اگر از دبی بیشتر از L/min 1/0 استفاده کنید امکان نشت و از دست رفتن نمونه وجود دارد.

آماده سازی:

1. توسط سوهان بر روی نمونه بردار در جلوی قسمت اول جاذب علامت بگذارید.
2. نمونه بردار را از قسمت علامت گذاری شده بشکنید، محتوی بخش جلویی لوله جاذب و لایه پشم شیشه جلویی را در ویال قرار دهید.
3. محتوی بخش عقبی لوله جاذب و باقیمانده پشم شیشه را در ویال دیگری قرار دهید.
4. mL 1 تولوئن به هر کدام از ویال ها افزوده و درپوش آن را محکم ببندید.
5. ویال ها را به مدت 1 ساعت در حمام اولتراسونیک تکان دهید.

نکته: می توانید یک استاندارد داخلی مناسب مانند دی متیل فرمامید (µL/mL 1) را نیز اضافه کنید.

کالیبراسیون و کنترل کیفی:

1. روزانه با حداقل 6 استاندارد کاربردی که گستره ی 3 تا 200 میکروگرم فرمالین را در هر نمونه پوشش دهد کالیبره کنید.

• 120 میلی گرم جاذب آغشته شده به  2-(هیدروکسی متیل)پیپریدین را به یک ویال 4 میلی لیتری دارای درپوش غشایی خودبند انتقال دهید.
• مقدار مشخصی از محلول استاندارد فرمالین را در 6 غلظت مختلف به ویال ها افزوده و به مدت 1 شب آن را در دمای اتاق رها کنید. برای رسیدن به گستره غلظت مورد نظر، محلول استاندارد کالیبراسیون را چندین مرحله رقیق کرده و به جاذب انتقال دهید.
• محلول فوق را واجذب کرده (مراحل 1 تا 3 آماده سازی) و  به همراه نمونه های اصلی و شاهد آنالیز کنید (مراحل 1و2 اندازه گیری).
• منحنی کالیبراسیون را رسم کنید (مساحت یا ارتفاع پیک در برابر میکروگرم فرمالین).

2. سه شاهد و سه آنالیت spike شده را برای اطمینان از اینکه منحنی کالیبراسیون تحت کنترل است، آنالیز کنید.

اندازه گیری:

1. دستگاه گازکروماتوگراف را بر اساس توصیه سازنده و تحت شرایط زیر تنظیم کرده و سپس بخشی از نمونه را یا به صورت دستی با استفاده از روش شستشو با حلال و یا با استفاده از نمونه بردار خودکار به دستگاه تزریق کنید.

• آنالیت(ماده مورد تجزیه): مشتق اگزازولیدین – فرمالین
• جداساز: mL 1 تولوئن
• حجم تزریق: 1 میکرولیتر
• زمان ماند مشتق اگزازولیدین – فرمالین: 4/6 دقیقه
• زمان ماند 2-(هیدروکسی متیل)پیپریدین: 4/9 دقیقه
• دمای تزریق: C  ْ 250
• دمای آشکارساز:C  ْ 300
• دمای ستون: C  ْ 70 (1دقیقه)، C/min  ْ 15 تا C  ْ 240 (10 دقیقه حفظ شود)
• گاز حامل: هلیوم (mL/min 2- 1)
• ستون: موئین، DB-Wax یا انواع مشابه

نکته1: اگر مقدار اگزازولیدین بیشتر از حد ظرفیت ستون بود، با تولوئن رقیق کرده و مجددا آنالیز کنید و یک ضریب ترقیق مناسب در محاسبات وارد کنید.

      2. مساحت یا ارتفاع پیک را محاسبه نمایید.

مداخله گرها

میست های اسیدی می توانند جاذب را غیر فعال کرده که باعث می شود  کارایی جاذب در جمع آوری فرمالین کاهش پیدا کند.

محاسبات:

1. جرم برحسب µg (تصحیح شده برای راندمان واجذب) مشتق اگزازولیدین – فرمالین موجود در بخش جلویی (W_f) و عقبی (W_b) لوله نمونه بردار اصلی را از منحنی کالیبراسیون را بدست بیاورید.
2. محاسبه غلظت (C) فرمالین در حجم هوای نمونه برداری شده (V) بر حسب لیتر:

نکته: اگر W_b>W_f/10 باشد ، به این معنی است که ماده به بخش عقبی نشت کرده و نمونه از دست می رود.

معرفی سایر مقالات:

آزمایش پاپ اسمیر چرا و چگونه انجام می‌شود؟

تالاسمی و روش های تشخیص آزمایشگاهی

آزمایش آنتی بادی بعد از تزریق واکسن کرونا

رنگ آمیزی اسید فست | روش زیل نلسون

بیماری های نادر در جهان و مشکلات همه گیری کرونا

آمنیوسنتز و CVS (نمونه برداری از پرزهای جفتی) | غربالگری بارداری

تست توبرکولین | تشخیص پوستی سل

اولین داروی تزریقی درمان ایدز تایید شد

پیشگیری از سرطان | به مناسبت روز جهانی مبارزه با سرطان

وضعیت سلامت ۲۱ تزریق کننده واکسن ایرانی کرونا

سانتریفیوژ و اصول نگهداری از آن | کنترل کیفی

[/fusion_text][fusion_text columns=”” column_min_width=”” column_spacing=”” rule_style=”” rule_size=”” rule_color=”” hue=”” saturation=”” lightness=”” alpha=”” content_alignment_medium=”” content_alignment_small=”” content_alignment=”” hide_on_mobile=”small-visibility,medium-visibility,large-visibility” sticky_display=”normal,sticky” class=”” id=”” margin_top=”” margin_right=”” margin_bottom=”” margin_left=”” fusion_font_family_text_font=”” fusion_font_variant_text_font=”” font_size=”” line_height=”” letter_spacing=”” text_transform=”” text_color=”” animation_type=”” animation_direction=”left” animation_speed=”0.3″ animation_offset=””]

پیشنهاد بررسی:  لوله وکیوم CBC K2, K3 لبویر  – لوله لخته کلات بدون ژل(Clot Activator) لبویر  – لوله وکیوم لخته ژل دار لبویر 

[/fusion_text][/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]