آنتی ژن ها

آنتی ژن به مولکول هایی که باعث تحریک سیستم ایمنی و ایجاد اختلال در عملکرد بدن می شوند را سیستم ایمنی بدن شناسایی می کند و سپس به تولید آنتی بادی می پردازد، می گویند. این سیستم زمانی فعال می شود که سلول های بدن توسط ویروس یا سلول بیگانه ای که جزء سلول خودی نباشد. البته گاها پیش می آید که سیستم ایمنی، بافت خودی را بیگانه شناسایی می کند و در جهت تخریب آن برمی آید. همین امر باعث احتمال بیماری خود ایمنی به نام لوپوس می شود.

فاکتورهای متعددی از جمله سازمان ژنتیکی در تعیین واکنش میزبان نسبت به نوع خاص آن دخالت دارد. عدم توانایی ایجاد پاسخ ایمنی نسبت به نوع قوی را تحمل پذیری ایمنی می گویند. تشخیص بافت خودی و در نتیجه عدم واکنش ایمنی نسبت به ماده خودی شکلی از تحمل پذیری است. مکانیسمهای کنترل پیچیده‌ای در این پدیده عمل می‌کنند که در حال حاضر فقط تعداد معدودی از آنها شناخته شده است.

منشا آن ها چیست؟

دارای 2 منشا داخلی و خارجی می باشند.

1.نوع داخلی، در داخل سلول با تهاجم باکتری ها یا ویروس ها

2. نوع خارجی، آن از عواملی چون تنفس، تزریق یا بلعیدن وارد بدن می شوند، ساخته می شود.

تفاوتشان با آنتی بادی  :

1.ساختار آنتی بادی از جنس پروتئین اما آنتی ژن از جنس پروتئین، لیپید، کربوهیدرات یا نوکلئیک هستند.

2.آنتی بادی دارای انواع G، M ،A ،D، E  می باشند ولی آنتی ژن دارای انواع داخلی و خارجی است.

3.آنتی بادی وظیفه حفاظت از بدن با خنثی سازی و تخریب عوامل بیگانه را به عهده دارند اما ژن ها علت بیماری ها و حساسیت ها در بدن هستند.

*اپی توپ قسمتی از آنتی ژن است.*

انواع آن

1.باکتریال

2.ویروسی

3.سطح سلولی

4.خودی