محلول آزمایشگاهی
محلول آزمایشگاهی در اولین مرحله به نیاز اندازه گیری و شناسایی کمی و کیفی مواد می باشد. در حقیقت به حل شدن یک یا دو حل شونده در یک حلال محلول سازی گفته می شود.
در آزمایشگاه به مایعاتی که دارای غلظت دقیق باشد را محلول استاندارد می گویند.
برای محلول سازی می توان از یک نمونه جامد یا مایع و با کمک معادلات و روابط شیمیایی ، محلول مورد نظر را بدست آورد.
دسته بندی انواع محلول ها
غلیظ- رقیق- سیر شده- سیر نشده- فرا سیر شده
انواع غلظت محلول آزمایشگاهی
- molarity : تعداد مول های ماده ی حل شده در یک لیتر از محلول.
- normal: تعداد هم ارز گرم های ماده ی حل شده در یک لیتر محلول.
- molality: تعداد مول های ماده ی حل شونده در کیلوگرم حلال.
- معمولی: محلول گرم در لیتر
از رایج ترین مایعات مورد استفاده در آزمایشگاه میتوان به موارد زیر اشاره نمود.
اسید سولفوریک ، هیدروکلریک اسید، سدیم کلراید، سدیم نیترات، کلرید منیزیم، نیترات آمونیوم از رایج ترین انواع آن ها که مورد استفاده تکنسین های آزمایشگاهی می باشد.
اسید نیتریک ، پتاسیم پرمنگنات ، اکریل آمید ، Chloroform ، Ethanol ، هیدروژن پراکسید ، استیک اسید ، آب ژاول از دیگر مواد شیمیایی در آزمایشگاه میباشد.
تمام این موارد گفته شده را در ظروف آزمایشگاهی مخصوص جهت رسیدن به نتیجه ی مطلوب ترکیب می کنند.
