نقد و بررسی

Anti- ds DNA new test

بیماری‌ های خود ایمنی به اختلالاتی می گویند که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌ های بدن حمله می‌کند و باعث می شود تا التهاب و آسیب در بافت‌ها بوجود بیاید. این مشکلات می‌ تواند تحت تاثیر عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد تا تشدید شود.

در صورت تشخیص به موقع می‌ توان به منظور فرآیند درمان آنها را اقدام کرد و علائم آن را به حداقل رساند.

آزمایش Anti-dsDNA یکی از روش‌هایی است که می‌تواند به شناسایی بعضی از این بیماری‌ ها به ویژه بیماری لوپوس کمک کند.

تست Anti-dsDNA چیست؟

تست Anti-dsDNA به منظور تشخیص مشکلات خود ایمنی استفاده می‌ شود. با این آزمایش می‌ توان علائم این بیماری‌ ها را به سرعت و به طور موثر مشاهده کرد. بیماری‌ های خود ایمنی امروزه در هر گروه سنی دیده می‌ شود و می‌ تواند باعث بروز عوارض جدی شود. به خصوص اگر به موقع تشخیص داده نشده و تحت درمان قرار نگیرد. به کمک این آزمایش می‌توان در کمتر از ۲۴ ساعت بیماری را تشخیص داد و درمان‌های لازم را آغاز کرد.

این آزمایش به طور خاص برای تشخیص بیماری لوپوس (Lupus) استفاده می‌شود. در ۷۵ تا ۹۰ درصد بیماران مبتلا به لوپوس نتیجه آزمایش مثبت خواهد بود. این آزمایش که توسط پزشکان متخصص و مراکز بهداشتی حرفه‌ای پیشنهاد می‌شود، همچنین در صورت لزوم می‌ تواند با برخی آزمایشات دیگر نیز همراه شود. در بیماری‌های خودایمنی امکان دارد چند دستگاه به طور همزمان درگیر شوند. به همین علت، تشخیص همزمان مشکلات می‌ تواند به سختی انجام شود. به منظور رفع این وضعیت می توان از آزمایش  Anti-dsDNA استفاده کرد.

آزمایش Anti-dsDNA چه مواردی را مورد بررسی قرار می دهد؟

این آزمایش به طور ویژه مواد ژنتیکی (DNA) موجود در هسته سلول‌ ها را مورد بررسی قرار می‌دهد و وجود انواعی از آنتی بادی را در خون شناسایی می‌کند. این آنتی‌بادی‌ ها در واقع گروهی از آنتی بادی‌ های خودکار (اتو آنتی بادی) به نام ANA می باشند.

به طور نرمال، آنتی بادی‌ ها بدن را در مقابل عفونت محافظت می‌کنند، اما اتوآنتی‌ بادی زمانی ساخته می‌شود که سیستم ایمنی بدن هنوز نتوانسته بین سلول‌ های خودی و بیگانه به اندازه کافی تفاوت ایجاد کند. در این موارد اتو آنتی بادی به اشتباه با سلول‌ های سالم بدن مبارزه می‌کند و موجب آسیب به بافت‌ ها و اندام‌ های فرد می‌شوند. لازم به ذکر می باشد که این آزمایش به بررسی وجود چنین آنتی بادی‌های در سلول‌ها بدن فرد می‌پردازد.

چه زمانی آزمایش Anti-dsDNA تجویز می‌شود؟

سیستم ایمنی بدن انسان‌ ها بسته به تغذیه و ساختار ژنتیکی افراد متفاوت است. به همین دلیل واکنش بدن در برابر عوامل درونی و بیرونی نیز می‌تواند متفاوت باشد. هنگامی که بیماری‌های مرتبط علائم خود را نشان می‌دهند، بر زندگی کاری و اجتماعی افراد تاثیر منفی می‌گذارند و می‌تواند باعث کاهش سطح انرژی آن‌ها شود.

اگرچه ممکن است علائم بیماری‌های خودایمنی در مدت کوتاهی ظاهر شوند، اما عوارض جدی آن‌ها غالبا پس از پیشرفت بیماری بروز می‌کند. به همین علت انجام این آزمایش هنگام بروز علائم اولیه لوپوس برای درمان راحت‌تر ضروری است.

همچنین این آزمایش ممکن است برای نظارت بر نفریت لوپوس که یک عارضه جدی لوپوس است و می‌تواند باعث آسیب و التهاب کلیه شود، استفاده شود. این عارضه می‌تواند موجب وجود پروتئین در ادرار، فشار خون بالا و نارسایی کلیه شود.

تفسیر تست Anti-dsDNA

نتیجه این آزمایش اصولا به صورت مثبت یا منفی ثبت می‌ شود. می توان گفت مقدار طبیعی این آزمایش بستگی به سن افراد نیز دارد. نتایج این آزمایش برای افراد زیر ۶۰ سال، در صورتی که کمتر از IU/ml ۳۰ باشد منفی و بیشتر از IU/ml ۳۰ مثبت در نظر گرفته می‌ شود.

برای افراد بالای ۶۰ سال، میزان کمتر از IU/ml ۳۰ منفی، بین IU/ml ۳۰ تا IU/ml ۷۵ ناحیه مرزی و برای مقادیر بالاتر از IU/ml ۷۵ مثبت در نظر گرفته می‌شود.

نتیجه منفی Anti-dsDNA نشان می‌ دهد که علامتی مبنی بر وجود این بیماری یافته نشده است. نتیجه این آزمایش را می‌ توان با آزمایش‌ های مختلف دیگر مقایسه نمود و وضعیت فعلی سلامت بیمار را روشن‌ تر کرد. ولی منفی بودن آزمایش به این معنی نیست که فرد قطعا بیمار نیست.

نتیجه مثبت آزمایش  Anti-dsDNA نشان می‌دهد که احتمال دارد فرد به بیماری‌ های روماتیسمی، بیماری لوپوس یا دیگر بیماری‌ های خود ایمنی دچار است. نتایج مثبت آزمایش لزوما نشان دهنده ابتلا به یکی از این بیماری‌ها نیست و برای قضاوت دقیق‌ تر معاینات تشخیصی مختلفی مورد نیاز است.

بیماری‌ های قابل تشخیص با آزمایش Anti-dsDNA

بیشتر بیماری‌ هایی که در ادامه در مورد آنها صحبت خواهیم کرد، بیماری‌های خود ایمنی هستند.

به عبارت دیگر، بیماری‌ هایی هستند که سیستم دفاعی بدن آنتی بادی‌هایی (اتوآنتی بادی) علیه سلول‌ های خود ایجاد می‌کند و به بافت‌های سالم آسیب می‌رساند.

• بیماری لوپوس (SLE)
• آرتریت روماتوئید که به عنوان روماتیسم التهابی نیز شناخته می‌شود.
• سندرم شوگرن (Sjögren’s syndrome): یک بیماری خودایمنی که منجر به خشکی دهان و خشکی چشم می‌شود.
• اسکلرودرمی(Scleroderma): باعث سفت و خشن شدن پوست می‌شود.
• سندروم رینود (Raynaud’s syndrome): نوعی بیماری که باعث کاهش جریان خون در رگ‌های دست و پا شده و موجب واکنش بیشتر بدن در سرمای هوا می‌شود.
• بیماری گریوز(Graves): نوعی اختلال تیروئیدی است.
• بیماری آلزایمر
• هپاتیت خود ایمنی

شرایط آزمایش Anti-dsDNA

به طور کلی، قبل از انجام آزمایش Anti-dsDNA هیچ نیاز مقدمات خاصی نیاز نیست. مثل سایر آزمایش‌های خون، در مورد هر گونه مکمل خوراکی، داروهای تجویزی یا بدون نسخه‌ای که مصرف می‌کنید با پزشک خود مشورت کنید.

در بعضی از آزمایشگاه‌ ها توصیه می‌ شود که اگر مکمل بیوتین یا هرگونه ویتامین B مصرف می‌کنید آن را حداقل ۷۲ ساعت قبل از دادن نمونه خون متوقف کنید.

لوپوس چیست؟

لوپوس نوعی بیماری خودایمنی است که سبب گسترش التهاب در سراسر بدن می‌شود. در بعضی موارد نیز صرفا موضعی است و به صورت سیستمیک تمام بدن را درگیر نمی‌ کند. بیماری خود ایمنی به شرایطی گفته می‌شود که بدن به سلول‌های خود حمله می‌ کند.

بسیاری از افرادی که به لوپوس مبتلا می باشند فقط نوع خفیفی از آن را تجربه می‌ کنند، اما در صورتی که درمان مناسبی صورت نگیرد ممکن است عوارض آن شدید شود.

وبسایت mayoclinic در ارتباط با بیماری لوپوس اینگونه بیان می‌کند:

تشخیص لوپوس سخت می باشد زیرا علائم و نشانه‌ ها از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت می باشد. علائم و نشانه های لوپوس ممکن است در طول زمان تغییر کند و با بسیاری از اختلالات دیگر همپوشانی داشته باشد. ترکیبی از آزمایش‌ های خون و ادرار، علائم و نشانه‌ها و یافته‌ های معاینه فیزیکی منجر به تشخیص این بیماری می‌شود.

علائم ابتلا به لوپوس

علائم بیماری لوپوس می‌تواند در قسمت‌ های مختلفی از بدن شخص ظاهر شود که تحت تاثیر آن قرار گرفته‌ اند.

مهمترین قسمت‌ های بدن که می‌تواند درگیر عوارض لوپوس شود شامل موارد زیر است:

• مفاصل
• پوست
• قلب
• خون
• ریه‌ها
• مغز
• کلیه‌ها

رایج‌ترین علائمی که لوپوس در بدن افراد ایجاد می‌کند شامل موارد زیر است:

• تب بالا
• خستگی
• بدن درد
• درد مفاصل
• عوارض پوستی، از جمله بثورات پروانه ای روی صورت
• تنگی نفس
• درد قفسه سینه
• سردرد
• گیجی
• از دست دادن حافظهTop of Form

نحوه درمان لوپوس

در حال حاضر درمانی قطعی ای به منظور درمان بیماری لوپوس وجود ندارد، اما داروهایی جهت کنترل بیماری و کاهش علائم آن و همچنین جلوگیری از عود بیماری لوپوس وجود دارد. پزشک هنگام تجویز دارو شدت علائم فرد را در نظر خواهد گرفت. مهم است که به طور منظم تحت کنترل پزشک باشید و تغییرات علائم شما تحت درمان دارویی بررسی شود.

علائم بیماری شما ممکن است در طول زمان تغییر کند. به همین علت، پزشک داروهای شما را تغییر می‌دهد یا دوز مصرف داروی فعلی را تنظیم می‌کند.

علاوه بر دارو، ممکن است پزشک شما توصیه کند تغییراتی در سبک زندگی خود برای کنترل علائم لوپوس به وجود آورید.

این تغییرات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• پرهیز از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید
• رژیم غذایی سالم
• مصرف مکمل‌هایی مانند ویتامین D، کلسیم و روغن ماهی
• ورزش منظم
• پرهیز از سیگار

تست های مرتبط با آزمایش Anti-dsDNA

برای تشخیص دقیق‌تر ممکن است پزشک شما انجام آزمایش‌های دیگری را در کنار این تست تجویز کند. این آزمایش‌ها می‌تواند شامل موارد زیر است:

• آزمایش ANA
• تست آنتی بادی‌های ENA
• آزمایش اتوآنتی بادی‌ها
• آزمایش آنتی بادی هیستون (Histone Antibody test)

پیشنهاد بررسی : PTH new test – AMH new test – CCP new test – کیت پروژسترون (Progesterone) – کیت ۲۵ هیدروکسی ویتامین D 96 – کیت هورمون ۱۷ هیدروکسی پروژسترون – Anti- ds DNA new test – کیت استرادیول (E2) – کیت Free Testosterone – کیت هورمون استرس (CortisoI) – کیت ۲۵ هیدروکسی ویتامین D 192