نقد و بررسی

Liss مخفف Low lonic Strengh Saline می باشد. از این محلول در آزمایش بانک خون برای تقویت واکنش بین آنتی بادی ها و گلبول های قرمز استفاده می گردد.

در شرایط عادی آزمایش گلبول های قرمز دارای بار سطحی منفی هستند و یون های سدیم Na+ در محلول های نمکی در اطراف سطح گلبول قرمز جمع می شوند. این یک بار الکتریکی مثبت خالص ایجاد می کند و بار مشابه روی همه گلبول های قرمز باعث دفع یکدیگر می شود (این به عنوان پتاسیل زتا نیز شناخته می شود). از آنجایی که Liss  حاوی یون های سدیم کمتری نسبت به سالین معمولی است، یون های Na+ کمتری برای تجمع در سطح RBC در دسترس هستند. بنابراین پتانسیل زتا کاهش می یابد و به آنتی بادی ها اجازه می دهد تا برای آگلوتینه کردن گلبول های قرمز ناسازگار موثر تر کار کنند.

نخستین بار در سال 1964 نشان داده شد که عواملی واکنش بین آنتی ژن آنتی بادی گروه های خونی آزمون سرولوژی را افزایش می دهد. این عوامل شامل کاهش قدرت یونی محلول، زمان و شتاب است.

به عبارت ساده تر در آزمون آنتی گلبولین زمان نگهداری 60 دقیقه را می توان با استفاده از محلول LISS، به 10 دقیقه کاهش داد. همچنین حساسیت آزمون را افزایش می دهد. بیشتر آنتی بادی ها با حضور در محیط حاوی LISS حساسیت آزمون را افزایش می دهند.

• با افزایش زمان مجاورت محلول  LISS با آنتی ژن های خاصی در گلبول قرمز سبب اختلال در بیان آنتی ژن می شود. برای حل این مشکل بهتر است از سوسپانسیون گلبول قرمز در محلول که در 24 ساعت یا بیشتر مانده است استفاده نشده و سوسپانسیون تازه سلولی تهیه شود.
• استفاده از حجم های مساوی از سوسپانسیون گلبول قرمز و سم، موردی برای موفقیت در اجرای این روش است.
• زمان نگهداری یادشده در بالا، کمترین زمان مجاور سازی است که به هنگام انجام آزمون آنتی گلبولین مصرف می شود. این زمان هنگامی پیشنهاد می شود که حتما از حمام آب گرم استفاده شود.
• اگرهنگام استفاده از محلول LISS، دمای واکنش بین 19 تا 25 درجه سانتی گراد باشد، آنتی بادی های سرد به گلبول های قرمز نمی چسبند.
• پیشنهاد می شود به هنگام تقسیم محلول، از ظروف کاملا تمیز و عاری از آلودگی استفاده شود. سبب می شود از مشکلات ناشی از آلودگی به هنگام انجام آزمون جلوگیری شده باشد.
• در صورت بروز هرگونه کدورتی در محلول از استفاده آن خودداری شود.

خون تازه EDTA یا خون تام نمونه موردنیاز است. نمونه  باید در یخچال 2 تا 8 درجه سانتی گراد نگه داری شود.

محلول LISS برند بهار افشان به صورت آماده مصرف عرضه می شود. همچنین حاوی نگه دارنده های لازم در دمای کمتر از 25 درجه سانتی گراد است. عوامل بیوشیمیایی محلول به هنگام تولید مورد بررسی قرار گرفته است. همینطور براساس استانداردهای تعریف شده ارائه می گردد. محلول لیس باعث افزایش حساسیت آزمون می شود. همچنین محلول LISS موجب کاهش زمان نگهداری در آزمون آنتی گلبولین  می شود.

پیشنهاد بررسی : استاندارد مرفین – رنگ EA50 – رنگ OG6 – اوره آز سریع مایع – محلول فایکولنف (Ficoll) – استاندارد ترامادول – کیت جداسازی مرفین – کدئین (TLC) – کیت تشخیص خون مخفی در مدفو

برای خرید و دریافت اطلاعات بیشتر درباره محلول LISS بهارافشان با کارشناسان پارس پیوند تماس بگیرید.

معرف مانالیس یک بافر نمکی با قدرت یونی کم و با PH خنثی می باشد.

معرف مانالیس تا زمان تاریخ مصرف پایدار است. همچنین در هنگام استفاده نیز در صورت عدم آلودگی میکروبی تا زمان انقضا پایدار می ماند.

معرف مانالیس بایستی در دمای 2- 8 درجه سانتیگراد نگهداری و از یخ زدن آن جلوگیری شود.

معرف مانالیس به دلیل دارا بودن غلظت یونی پایین، یک محیط بافری مناسب و با قدرت یونی کم ایجاد می کند که سرعت واکنش آنتی بادی با آنتی ژن های سطح گلبول های قرمز را افزایش می دهد.

هیچ گونه شرایط خاصی برای تهیه نمونه خون از افراد الزام نیست و تا حد امکان باید از نمونه خون و یا سرم تازه برای انجام آزمایش استفاده شود. با توجه به نوع ماده ضد انعقاد مورد استفاده، مدت زمان نگهداری نمونه به صورت زیر می باشد:

*قبل از شروع آزمایش باید تمام مواد و نمونه ها به دمای اتاق برسند.

الف- آزمایش آنتی گلبولین (کومبس) غیر مستقیم (کراس مچ ماژور):

1. در یک لوله آزمایش تمیز حدود نیم میلی لیتر از نمونه خون مورد آزمایش (خون دهنده) ریخته، دو مرتبه با سرم فیزیولوژی و یکبار نیز با محلول کار الیس شسته شود.
2. از گلبول های قرمز یک سوسپانسیون سلولی 3% با محلول مانالیس تهیه شود.
3. در یک لوله دو قطره (حدود 100 میکرولیتر) از سرم گیرنده و دو قطره (حدود 100 میکرولیتر) از سوسپانسیون سلولی 3% ریخته و به خوبی مخلوط شود.
4. لوله به مدت 30 ثانیه با دور 1000 سانتریفیوژ شود.
5. توده سلولی ته لوله از نظر همولیز و یا آگلوتیناسیون بررسی شود.
6. در صورت عدم همولیز و یا آگلوتیناسیون، لوله در دمای 37 درجه سانتیگراد و به مدت 10 دقیقه انکوبه شود.
7. توده سلولی ته لوله از نظر همولیز و یا آگلوتیناسیون بررسی شود.
8. در صورت عدم همولیز و یا آگلوتیناسیون ، توده سلولی ته لوله سه مرتبه با سرم فیزیولوژی شسته و مایع رویی آن کامل کاملا تخلیه شود.
9. درون لوله دو قطره معرف ماناکلون آنتی هیومن گلبولین ریخته و به خوبی با توده سلولی مخلوط شود.
10. لوله به مدت یک دقیقه با دور 1000 سانتریفوژ شود.
11. توده سلولی ته لوله را به آرامی تکان داده و نتیجه آگلوتیناسیون بررسی شود.

عدم آگلوتیناسیون و یا همولیز نشانگر سازگاری بین دهنده و گیرنده خون است، در حالی که بروز همولیز یا ایجاد آگلوتیناسیون در هر مرحله از آزمایش دال بر ناسازگاری بین دهنده و گیرنده خون می باشد.

ب- شناسایی و تعیین هویت آنتی بادی:

• ابتدا یک نمونه گلبول قرمز با هویت ۀنتی ژنی مشخص انتخاب، و دو مرتبه با سرم فیزویولوژی و یکبار نیز با محلول مانالیس شسته شود.
• از گلبول های قرمز یک سوسپانسیون سلولی 3% با محلول کارالیس تهیه شود.
• در یک لوله دو قطره (حدود 100 میکرولیتر) از سرم مورد آزمایش و دو قطره (حدود 100 میکرولیتر) از سوسپانسیون سلولی 3% ریخته و به خوبی مخلوط شود.
• لوله به مدت 30 ثانیه با دور 1000 سانتریفیوژ شود.
• توده سلولی ته لوله از نظر همولیز و یا آگلوتیناسیون بررسی شود.
• در صورت عدم همولیز و یا آگلو تیناسیون، لوله در دمای 37 درجه سانتیگراد و به مدت 10 دقیقه انکوبه شود.
• توده سلولی ته لوله از نظر همولیز و یا آگلوتیناسیون بررسی شود.
• در صورت عدم همولیز و یا آگلوتیناسیون، توده سلولی ته لوله سه مرتبه با سرم فیزیولوژی شسته و مایع رویی آن کاملا تخلیه شود.
• درون لوله دو قطره معرف ماناکلون آنتی هیومن گلبولین ریخته و به خوبی با توده سلولی مخلوط شود.
• لوله به مدت یک دقیقه با دور 1000 سانتریفوژ شود.
• توده سلولی ته لوله را به آرامی تکان داده و نتیجه آگلوتیناسیون بررسی شود.

ایجاد آگلوتیناسیون یا همولیز نشانگر وجود آنتی بادی های ضد آنتی ژن های سطح گلبول های قرمز در نمونه سرم آزمایش می باشد.

• دور کم یا زیاد سانتریفوژ می تواند منجر به بروز خطا در نتایج آزمایش شود. توصیه می شود که هر آزمایشگاهی زمان و دور مناسب برای سانتریفوژ را به طور دقیق تعیین نمایید.
• اگر در آزمایش آنتی گلبولین (کومبس) غیر مستقیم از پلاسما استفاده شود، به دلیل نبود کلسیم ممکن است آنتی بادی های وابسته به کلمپلمان مشخص نشوند.
• توصیه می شود بعد از افزودن آنتی هیومن گلبولین و عدم مشاهده آگلوتیناسیون، یک قطره سلول کنترلی کومبس به لوله اضافه شود. در صورت آگلوتینه نشدن این سلول ها آزمایش باید دوباره تکرار شود.
• توصیه می شود در آزمایش آنتی گلبولین (کومبس) غیر مستقیم، برای هر فرد گیرنده یک لوله به عنوان اتوکنترل منظور شود ( در این لوله از سرم و گلبول های قرمز خود فرد استفاده می شود.)
• معرف مانالیس حاوی 0.1% سدیم آزاید می باشد و بایستی از تماس آن با پوست و مخاط پرهیز شود، در صورت آلودگی با مقادیر زیاد آب شسته شود. 
• کدر شدن معرف منالیس ممکن است در اثر آلودگی میکروبی باشد. در هر صورت از مصرف آن خودداری شود.