نقد و بررسی

آنتی سرم به سرمی گفته می شود که حاوی میزان مشخصی از یک آنتی بادی خاص برای اتصال به یک آنتی ژن خاص است.

آنتی سرم حاوی غلظت بالاتری از یک آنتی بادی است که در برابر یک آنتی ژن خاص ایجاد می شود.

برای استخراج آنتی سرم، لازم است به حیوان یا انسان آنتی ژن اختصاصی تزریق شود. پس از تزریق، تولید آنتی بادی بر علیه آنتی ژن خاص موجود در بدن صورت می گیرد. پس از آن می توان سرم خون را استخراج و تغلیظ کرد.

تفاوت اصلی آنتی بادی و آنتی سرم در این است که آنتی سرم، سرم خون است که سرشار از آنتی بادی های خاص در برابر یک ارگانیسم عفونی یا یک ماده سمی به عنوان آنتی ژن می باشد. آنتی بادی یک پروتئین ایمونوگلوبولین است که آنتی ژن هایی را که از خارج بدن وارد جریان خون ما می شوند، شناسایی می کند.

در آنتی سرم کنژوگه IgM داری غلظت مشخصی از این ایمونوگلوبولین است در تست های سرولوژی و روش ایمونوفلورسانس به کار می رود.

آنتی بادی IgM اولین ایمونوگلوبینی است که در پاسخ به آنتی ژن‌ها در بدن تولید می‌شوند. IgM در ماه‌های پنجم و ششم بارداری در جنین ساخته می‌شوند و وجود آن‌ها در خون نشانه‌ای از عفونت در بدن است. ایمونوگلوبین M قادر است، هم زمان به ۵ آنتی ژن متصل شود. این آنتی بادی‌ها در برابر عوامل میکروبی و مهاجم پاسخ ضعیفی دارند و بیشتر در بیماری‌هایی مانند تبخال تولید آن‌ها افزایش می‌یابد.

پیشنهاد بررسی : آنتی سرم سالمونلا – آنتی سرم شیگلا – آنتی سرم E.coli O157 – آنتی سرم E.coli – آنتی سرم کنژوگه IgM – کیت رایت رپید – کیت رزبنگال – کیت ویدال – کیت آنتی ژن ۲ME – کیت (آنتی ژن + بافر) ۲ME – کیت رایت لوله ای