دگزامتازون و خطر عفونت شدید انگل استرونژیلوئیدس

توصیه مقاله‌ای در مجله انجمن پزشکی آمریکا (جاما)

در مبتلایان به کروناویروس جدید که کاندید درمان با دگزامتازون یا استروئیدهای مشابه هستند، درمان پیشگیرانه با توجه به خطر عفونت شدید انگل استرونژیلوئیدس انجام شود.

اغلب پزشکان با عوارض شایع داروهای استروئیدی آشنا هستند؛ ولی عوارض مرگبار و البته با شیوع کمتر، مانند عفونت انگلی شدید استرونژیلوئیدس (Strongyloides hyperinfection) ممکن است درصورت عدم توجه تشخیص داده نشود.

راه ابتلا به انگل

استرونژیلوئیدس استرکولاریس (strongyloides stercoralis) از راه تماس پوست با خاک سرایت می‌کند. این انگل، برخلاف سایر انگل‌ها قادر است چرخه زندگی خود را در روده انسان کامل کند. این مشخصه باعث شکل‌ گیری عفونت مزمن می‌شود که گاهی تا ده ها سال پایدار می ‌ماند.

بیشتر موارد عفونت مزمن بدون علامت است. ابتلا به این انگل در شرایط مختلف مانند زمانی که ایمنی میزبان ضعیف شود، ممکن است منجر به عفونت شدید و گاهی مرگبار شود.

این حالت به ‌طور شایع با مصرف داروهای استروئیدی مانند دگزامتازون روی می‌دهد و اغلب ارتباطی به میزان دارو یا مدت مصرف آن ندارد.

پیشگیری از عفونت انگلی

با توجه به شیوع این آلودگی انگلی در ایران، به ‌ویژه در مناطقی که شغل اغلب ساکنین آن‌ها کشاورزی است، این خطر وجود دارد که افزایش مصرف دگزامتازون باعث افزایش موارد عفونت شدید استرونژیلوئیدس شود.

ائوزینوفیلی خون محیطی در برخی موارد عفونت مزمن مشاهده می‌شود و یک نشانگر بالینی سودمند است؛ اما حساسیت و ویژگی پایین آن باعث می‌شود کارایی آن محدود باشد. آزمایش سرولوژی در اغلب مراکز در دسترس نیست و آماده شدن نتایج آن زمان می‌برد.

به‌همین دلیل توصیه می‌شود بدون توجه به یافته‌های بالینی یا آزمایشگاهی، درمان پیشگیرانه در افرادی که براساس شرح حال در معرض خطر این آلودگی انگلی باشند انجام شود. سکونت یا مسافرت به مناطق اندمیک حتی در گذشته دور و تماس شغلی با خاک، باعث افزایش ریسک ابتلا به انگل استرونژیلوئیدس میباشد.

ایوِرمکتین داروی انتخابی موثر، ارزان و کم‌ عارضه برای درمان و پیشگیری از عفونت شدید استرونژیلوئیدس است.

منبع: https://jamanetwork.com