کیت رنگ آمیزی آلبرت

رنگ آمیزی آلبرت برای رنگ آمیزی دانه های متاکروماتیک در برخی باکتری ها بکار می‌رود. دانه های متاکروماتیک را می توان در باکتری هایی مانند مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (باسیل سل) و کورینه باکتریوم دیفتریه (عامل دیفتری)، سیانو باکتر و بعضی از مخمرها و پروتوزوئرهای گیاهی مشاهده کرد.

این باکتری‌ها دانه های متاکروماتیک را درون سیتوپلاسم محلول به صورت پلیمرهایی با وزن مولکولی زیاد ذخیره می کنند. این دانه ها راکه  به منزله ذخیره غذایی می باشد و غالبا درشت هستند می توان به کمک رنگ های ویژه ایی مانند “آلبرت” و با کمک میکروسکوپ نوری مشاهده نمود.

دیفتری

کورینه باکتریوم ها، باکتری‌هایی به قطر ۱-۰/۵ میکرومتر و طول چند میکرومتر می‌باشند. در یک انتهای این باکتری‌ها  برجستگی نامنظمی دیده می‌شود و لذا واژه گرزمانند یا چماقی شکل برای این ارگانیسم‌ها استفاده می‌گردد.

به‌طورکلی کورینه باکتریوم ها باسیل‌های گرزی‌شکل مستقیم یا کمی خمیده هستند که به‌طور یکنواخت رنگ نمی‌شوند و بدون اسپور، بدون حرکت، کاتالاز مثبت و اکسیداز منفی می‌باشند.

در بین اعضای جنس کورینه باکتریوم‌ ،کورینه‌باکتریوم دیفتریه عامل بیماری دیفتری است.

نمونه‌های ارسالی به آزمایشگاه جهت شناسایی کورینه باکتریوم‌ها: ترشحات گلو، بینی (بخصوص در نوزادان)، مجاری گوش خارجی و ملتحمه چشم است. نمونه‌برداری از گلو و بینی یا توسط سواب (بهتر است از سواب سرکتانی یا پلی‌استر باشد) صورت می‌گیرد. روش دیگر برداشت تکه کوچکی از غشاء کاذب است که باید در محیط انتقالی نیمه‌جامد Amies به آزمایشگاه ارسال گردد.

چنانچه ضایعات پوستی مشکوک به وجود کورینه باکتریوم دیفتریه باشند، نمونه مناسب در این حالت آسپیره ضایعه است.

در رنگ آمیزی آلبرت، دانه های متاکروماتیک باکتری به رنگ آبی مایل به سیاه و باکتری به رنگ سبز در می آید.