کیت آنتی بادی S-RBD کووید۱۹

بتا کروناویروس 2-CoV-SARS عامل بیمارى 19-COVID یک ویروس پوشش دار، با ژنومى از نوع RNA است. این  RNA، تعداد 27 پروتئین شامل 4 پروتئین ساختمانى، پروتئین سطحى اسپایک (S) ،پوششى (E) ، غشایى (M) و نوکلئوکپسید (N)، 15 پروتئین غیرساختمانى و 8 پروتئین فرعى را کد مى کند.

پروتئین اسپایک نقش کلیدی در کیت RBD دیازیست

در بین پروتئین هاى ویروس، پروتئین اسپایک نقش کلیدى در بیمارى زایى و قدرت انتقال ویروس دارد. این گلیکوپروتئین ساختمانى، در سطح غشاى ویروس به صورت میخک قرار دارد و از دو زیرواحد S1 و S2 تشکیل شده است.

زیرواحد S1 در اتصال ویروس به سلولهاى حاوى پروتئین غشایى آنزیم نوع 2 مبدل آنژیوتانسیون (Angiotensin Converting Enzyme (ACE2 میزبان و زیرواحد S2 در پروسه ادغام ویروس با غشاى سلول میزبان نقش دارد.

محل اتصال ACE2 به پروتئینSpike ویروس بخش Receptor Binding Domain (RBD) قطعه S1 می باشد.
آنتى بادى هاى IgG که بر علیه پروتئین RBD ویروس تولید مى شوند آنتى بادى هاى خنثى کننده (Antibodies Neutralizing) ویروس هستند. این آنتى بادى ها مى توانند تا ماه ها پس از عفونت اولیه و یا واکسیناسیون در گردش خون باقى مانده و با اتصال به ویروس مانع از ورود ویروس به داخل سلول و تکثیر آن گردد.

نمونه مورد نیاز

نمونه مورد نیاز جهت اندازه گیرى IgG ،سرم یا پلاسماى به دست آمده با مواد ضد انعقاد هپارین،
سیترات سدیم و EDTA مى باشد.

کاربرد بالینی

تشخیص بیمارى 19-COVID عمدتا متکى به یافته هاى رادیولوژیکى و آزمایشگاهى است. در بین روش هاى آزمایشگاهى، تشخیص مستقیم ویروس با PCR Time Real و شناسایى آنتى بادى هاى اختصاصى براى مطالعات سرواپیدمیولوژى، تشخیص نوع عفونت و همچنین بررسى سابقه ابتلا به ویروس اهمیت زیادى دارد.
سیستم ایمنى افراد مبتلا پس از حدود یک تا دو هفته فعال مى شوند و بر علیه پروتئین هاى مختلف ویروس و بویژه پروتئین هاى اسپایک و نوکلئوکپسید آنتى بادى تولید مى کند.

این آنتى بادى ها از هر سه ایزوتیپ IgM ، IgG و IgA مى باشند. مانند بسیارى از عفونت هاى ویروسى دیگر، تیتر ایزوتیپ IgM پس از 2 تا 4 هفته به بالاترین حد خود مى رسد و سپس کاهش پیدا مى کند؛ در حالى که آنتى بادى IgG پایدارى بیشترى دارد و ممکن است تا سال ها در سرم افراد قابل شناسایى باشد.

اساس روش سنجش:

مدت زمان تست: 75 دقیقه
طراحى کیت آنتی بادی S-RBD کووید19 بر اساس روش ایمونوآنزیماتیک با استفاده از آنتى ژن هاى نوترکیب 2-CoV-SARS مى باشد. در این روش آنتى بادى مورد سنجـش طى دو مرحله بیـن آنتى ژن نوترکیب 2-CoV-SARS تثبیـت شده در تـه چـاهک هـاى پـلى استـایرنـى و آنتـى بـادى ضد IgG انسانى متـصـل به آنـزیـم پراکسیداز(HRP) قرار مى گیرد.
پس از شستشو و خارج کردن آنالیت هاى غیر متصل با افزودن سوبسترا، تترا متیل بنزیدین (TMB)، آنزیم رنگ آبى ایجاد مى کند. با اضافه نمودن محلول متوقف کننده، رنگ آبى به زرد تبدیل مى شود. شدت رنگ ایجاد شده که با غلظت IgG نمونه ها ارتباط مستقیم دارد، در طول موج 450 نانومتر(با دیفرانسیل630نانومتر) اندازه گیرى مى گردد.