نقد و بررسی

محیط RPMI در کارهای تحقیقاتی به عنوان یک محیط پایه برای انجام کشت سلول‌های یوکاریوتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

محیط کشت RPMI اولین بار توسط مور (Moore) و همکاران در Roswell Park Memorial Institute تولید شد که نام این محیط نیز مخفف نام همین موسسه می باشد .

این محیط کشت در ابتدا برای کشت سلول های لوسمی انسانی ساخته شد. امروزه برای انواع سلول های پستانداران از جمله HeLa ، Jurkat ،MCF-7 ،PC12 ،PBMC، آستروسیت‌ها و کارسینوم‌ها مناسب می باشد. 

محیط RPMI از سایر محیط های کشت‌های سلولی برتر است. زیرا حاوی ماده گلوتاتیون کاهنده و غلظت بالای ویتامین ها است. محیط RPMI،حاوی بیوتین، ویتامین B12 و PABA است.

محیط RPMI به طور عمده برای رشد لنفوسیت های انسانی مورد استفاده قرار میگیرد. حاوی مقدار زیادی فسفات است و برای رشد به دی اکسید کربن 5% نیازدارد و از یک سیستم بافر بی کربنات استفاده می کند و در فرمولاسیون pH 8 معمولی آن با بسیاری از محیط های کشت سلولی پستانداران متفاوت است .

در صورتی که با سرم یا جایگزینی مناسب در سرم ترکیب شود، امکان پرورش بسیاری از انواع سلولی ، به خصوص لنفوسیت های T / B انسانی ، سلول های مغز استخوان و سلول‌های هیبریدوما را فراهم می آورد.

تنوعی از محیط RPMI وجود دارد که برای طیف وسیعی از کشت های سلولی استفاده می شود.مواد تشکیل دهنده آن گلوکز، فنول رد، انواع نمک ها (سدیم کلرید،سدیم بیکربنات،دی سدیم فسفات ،پتاسیم و ..)، آمینو اسید (گلوتامین، آرژنین، آسپارژین،..) و ویتامین (نیکوتین آمید ، فولیک اسید، پیرکسیدین هیدروکلرید،..) می باشد.