نقد و بررسی

کیت رایت لوله ای

• در یک ردیف لوله ی همولیز از سرم بیمار با رقت های 1.10 تا 1.640 و رقت های بالاتر در حد نیاز تهیه می شود.
• در لوله ی اول 0.9 میلی لیتر و در لوله های بعدی 0.5 میلی لیتر سرم فیزیولوژی فنیکه ریخته می شود.
•  0.1 میلی لیتر از سرم مورد آزمایش به لوله ی اول اضافه کرده . سپس از لوله ی اول 0.5 میلی لیتر به لوله ی دوم و از لوله دوم به لوله ی سوم و به این ترتیب تا آخرین لوله ادامه داده . از آخرین لوله 0.5 میلی لیتر دور ریخته می شود.
•  آنتی ژن رایت لوله ای به مقدار 0.5 میلی لیتر به تمام لوله ها اضافه می شود.
• رقت نهایی لوله ها از 1.20 شروع شده و به ترتیب 1.40 و 1.80 و 1.160 و …. ادامه می یابد.
• لوله ها را کاملا به هم زده . درب لوله ها را با پارافیلم میبندیم. به مدت 24 ساعت در اتو 37 درجه سانتیگراد نگهداری می شود . سپس نتایج قرائت می شود.

بر مبنای میزان شفافیت مایع فوقانی لوله ها (با مقایسه لوله شاهد) و آگلوتیناسیون ایجاد شده، نتایج گزارش می شود.

وجود شفافیت دلیل بر آگلوتیناسیون مثبت و عدم شفافیت نشان دهنده ی عدم آگلوتیناسیون می باشد.

بیشترین رقت لوله ای که نسبت به لوله ی شاهد منفی، 50 درصد شفافیت یا آگلوتیناسیون را نشان دهد، تیتر نهایی آزمایش می باشد.

در مورد تفسیر آزمایش رایت و تعیین تیتر آلودگی اتفاق نظر وجود ندارد. در کشورهای غربی به علت اینکه بیماری شیوع چندانی ندارد و تعداد بیماران اندک است . فقط یک بیماری شغلی محسوب می شود، آلودگی با بروسلا آبورتوس و سوئیس با تماس مکرر بوجود می آید و آلودگی با بروسلا ملی تن سیس رواج ندارد. لذا تیتر قابل ارزش برای درمان 1.160 می باشد. ولی در ایران که بیشترین آلودگی با بروسلا ملی تن سیس گزارش گردیده تیتر 1.80 به بالا برای درمان ارزش بیشتری دارد. اما تیترهای پایین تر بویژه در ارتباط با بیماریهای غیرشغلی نبایستی کم اهمیت در نظر گرفته شود مگر در مواردیکه علائم کلینیکی وجود نداشته باشد.

در این موارد آزمایش دو هفته بعد تکرار می شود در صورت عدم افزایش تیتر و منفی بودن 2ME پاسخ منفی تلقی می گردد.