انتروپنل (تشخیص انتروباکتریاسه)

سیستم API به منظور تشخیص آنتروباکتریاسه ها در آزمایشگاه

سیستم API یک روش استاندارد و اصولی در مقیاس کوچک برای شناسایی آنتروباکتریاسه ها (تا حد بیوتیپ) و سایر باکتری‌ های گرم منفی است. این سیستم شامل لوله‌ های کوچکی می باشند که به صورت حفره درون نوارهای API تعبیه شده‌اند و حاوی سوبستراهای دهیدراته هستند. به این سوبستراها، سوسپانسیون باکتری اضافه شده و زمانی که انکوباسیون انجام می‌گیرد، باکتری با محتوی لوله واکنش نشان داده و متابولیت‌های تولیدی توسط باکتری‌ ها تحت تأثیر معرف‌ ها قرار می‌گیرند و تغییر رنگ مشاهده می‌شود. این تغییرات بعد از ۲۴ تا ۴۸ ساعت انکوباسیون در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد قابل ارزیابی هستند. در نگهداری نوارها بایستی دقت کرد و آنها را در دمای ۲ تا ۸ درجه و در تاریکی نگهداری کرد. در صورت مراقبت صحیح می توان نوارها را حداقل تا ۱۰ ماه استفاده کرد. این سیستم‌ها به آسانی ۲۳ تست بیوشیمیایی را در یک مرحله انجام می دهند.

استفاده از محیط های کشت افتراقی برای شناسایی آنتروباکتریاسه ها

به جهت شناسایی افتراقی آنتروباکتریاسه ها از محیط‌ های متنوع کشت افتراقی استفاده می شود. اولین اقدام کشت کلنی‌های جداسازی شده در محیط‌هایی از قبیل کلیگلر آیرون آگار و یا محیط TSI می باشد.

  کشت روی محیط کلیگلرآیرون آگار (KIA) و یا TSI   

هر دو محیط فوق حاوی پـــپتون، کلرورسدیم، لاکتوز، گلوکز، یک منبع گوگرد (‌تیوسولفات سدیم‌)، معرف آهن‌دار (‌فریک آمونیم سیترات)‌، معرف فنل‌رد و آگار می باشند. در آنها میزان لاکتوز ده برابر گلوکز است. به جهت کشت با آنس استریل، از کلنی باکتری‌های مجهول برداشت نموده و ابتدا در قسمت عمق و سپس در سطح شیب‌دار محیط به‌صورت خطوط زیگزاک کشت داده می‌ شود. در این محیط‌ ها، تخمیر کربوهیدرات‌های گلوکز، لاکتوز، تولید گاز (H₂ ,Co₂) و سولفید هیدروژن (H₂S) مورد بررسی قرار می گیرند. باکتری‌ هایی که گلوکز را استفاده می کنند، اسید تولید کرده و رنگ محیط را از قرمز به زرد تبدیل می‌کنند. چون طی استفاده از گلوکز، اسید ایجادشده در عمق لوله بیشتر از اسید تولید شده در سطح است و بعضی ارگانیسم‌ها از دکربوکسیلاسیون اکسیداتیو، پپتون‌های سطح محیط، ترکیبات قلیایی ایجاد می‌نمایند، مقادیر کم اسید ایجادشده در سطح را خنثی نموده، ولی چون قادر به خنثی نمودن مقادیر زیاد اسید در عمق لوله نیستند، در نتیجه بعد از انکوباسیون ۲۴ ساعته، رنگ قرمز در سطح و رنگ زرد در ته لوله نمایانگر تخمیر گلوکز و عدم تخمیر لاکتوز است. باکتری‌هایی که علاوه‌بر گلوکز، لاکتوز را نیز مورد استفاده قرار دهند، مقادیر زیادی از اسید در سطح ایجاد می‌کنند که به‌وسیله محصولات قلیایی حاصل از پپتون‌ها خنثی نمی‌گردد، در نتیجه سطح و ته لوله هر دو به رنگ زرد باقـــــــی می‌ماند. تولید گاز (H₂, CO₂) به‌صورت شکاف یا حباب و تولید H₂S به‌صورت رسوب سیاه‌رنگ در ته لوله مشخص می‌گردد.

لازم به یادآوری است که محیط TSI علاوه‌بر دو قند گلوکز و لاکتوز حاوی قند سوکروز است، ازاین‌رو در مورد باکتری‌هایی که قادر به تخمیر لاکتوز و سوکروز نیستند واکنش مانند محیط KIA نشان می‌دهند، در صورتی که باکتری‌هایی لاکتوز منفی ولی سوکروز مثبت باشند نتیجه به‌صورت کاذب، لاکتوز مثبت نشان می‌دهند.