نقد و بررسی

محلول هماتوکسیلین

رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین یکی از اصلی‌ترین رنگ‌آمیزی بافتی است که در بافت‌شناسی به کار می‌رود.

محلول هماتوکسیلین بیشترین کاربرد را در تشخیص پزشکی دارد و اغلب دارای استاندارد طلایی است. به عنوان مثال، هنگامی که یک آسیب شناس نمونه برداری از یک بافت مشکوک به سرطان را بررسی می‌کند، از این رنگ آمیزی به منظور تحلیل جزئیات بافت استفاده می‌کند.

محلول هماتوکسیلین و ائوزین

هماتوکسیلین هسته سلول‌ها را به رنگ آبی مایل به ارغوانی رنگ‌آمیزی تبدیل می کند و ائوزین ماتریکس برون یاخته ای و سیتوپلاسم را به رنگ صورتی در می آورد.

ساختار های دیگر در سلول سایه‌ ها، رنگ‌ ها و ترکیبات گوناگونی از این رنگ‌ها را به خود می‌ گیرد. به همین دلیل یک آسیب‌ شناس این توانایی را دارد که به راحتی میان هسته و سیتوپلاسمی سلول تفاوت بگذارد و افزون بر این، الگوهای کلی رنگ‌آمیزی از طرح و توزیع عمومی سلول‌ها را نشان می‌دهد و یک نمای کلی از ساختار نمونه بافت را ارائه می‌دهد.

بنابراین تشخیص الگو هم توسط خود افراد متخصص و هم توسط نرم‌افزاری که به آن متخصصان کمک می‌کند، اطلاعات بافت‌شناسی را فراهم می‌کند.

شرح محلول ‌هماتوکسیلین

• یک ترکیب شیمیایی می باشد که از مغز چوب درخت بقم (لاگ وود) به دست آمده است. زمانی که اکسید شود به صورت هایماتِیین، وقتی با برخی از یون‌ های فلزی ترکیب می‌شود آمیزهٔ رنگی قوی‌ای می‌شود که معروفترین آن نمک‌ های آهن و آلومینیوم می باشند.

کاربرد محلول ‌هماتوکسیلین

• برای رنگ‌آمیزی کردن نمونه‌های سلولها برای آزمایش زیر میکروسکوپ استفاده می‌شوند.
• از عمومی‌ترین روش‌های رنگ کردن در بافت‌شناسی هستند.

پیشنهاد بررسی: محلول متیلن بلو روز آزمون – کیت HDL DIRECT شرکت من – محلول لایز K1000 شرکت من – کانتر هماتولوژی PIP – کیت AST شرکت من – آب مقطر روز آزمون – روتا میکس PIT180