نقد و بررسی

تعریف محیط کشت نیترات براث Nitrate Broth

محیط کشت نیترات براث به عنوان شاخص شناسایی باکتری ها مخصوصا گروه انتروباکتریاسه است. نیترات براث یک محیط پایه حاوی نیترات پتاسیم است.

میکرو ارگانیسم های تحت ارزیابی در محیط کشت تلقیح می شوند و پس از انکوباسیون، کاهش نیترات تعیین می شود. توانایی کاهش پتاسیم نیترات به نیتریت از مشخصات خانواده انترو باکتریاسه می باشد.

میکرو ارگانیسم ها ممکن است بر اساس متابولیسم مواد خاصی تمایز داده شوند؛ مثلا توانایی غیر فرمنتر ها و دیگر باسیل های گرم منفی در کاهش نیترات متفاوت است.

بعضی از اعضای این گروه قادرند که این ماده را به گاز نیتروژن تبدیل کنند؛ که این توانایی یکی از تست های مهم جهت تمایز است. نیتریت موجود با افزودن مقدار نیم میلی لیتر سولفانیلیک اسید و محلول آلفا-نفتیلامین به نمونه یک حلقه بنفش- قرمز را تشکیل می دهد. اگر این حلقه مشاهده نشد، یعنی نیترات موجود در محیط به نیتروژن تبدیل شده است.

کاربرد محیط کشت نیترات براث

• شناسایی باکتری های گروه انتروباکتریاسه
• شناسایی و تفکیک باکتری های تخمیر کننده نیترات با گروهی از باکتری های گرم منفی؛ مثل : کورینه باکتری ها، باسیلوس ها و اکتینومایست ها و …
  

  نیترات براث

ترکیبات محیط کشت نیترات براث :

• عصاره گوشت
• پپتون
• پروتئاز پپتون
• پتاسیم نیترات

دستورالعمل تهیه محیط کشت نیترات براث :

1. نه گرم از پودر را در 1L آب مقطر یا دیونیزه به طور کامل حل می کنیم.
2. به مدت 15min در ۱۲۱ درجه سانتی گراد اتوکلاو می کنیم.
3. از کشت های مشخص و استاندارد جهت کنترل استفاده کنید.

پس از کشت باید به مدت ۴۸ ساعت در دمای ۳۷ درجه سانتی گراد انکوبه می کنیم؛ پس از آن از هر یک از معرف ها پنج قطره به محیط اضافه می کنیم. نتیجه پس از افزودن معرف: ظهور رنگ قرمز: نیترات منفی / عدم تغییر رنگ: نیترات مثبت