پاسخ به سوالاتی درباره واکسن mRNA

بیشتر واکسن ها حاوی خود عامل پاتوژن عفونی یا بخشی از آن هستند، اما واکسن های mRNA ساختارهای ژنتیکی سلول های ما را برای ساخت پروتئین های ویروسی یا باکتریایی توسط خودشان به کار میگیرند. سیستم ایمنی بدن ما به این پروتئین های ساخته شده پاسخ می دهد و باعث ایجاد ایمنی می شود.

RNA پیام رسان (mRNA) یک مولکول تک رشته ای است که به  طور طبیعی در تمام سلول های بدن ما وجود دارد. این مولکول، ساختار های لازم برای ساخت پروتئین از روی ژن های ما را از هسته به سیتوپلاسم سلول ما حمل میکند.

سپس آنزیم هایی که در سیتوپلاسم حضور دارند، اطلاعات ژنتیکی ذخیره شده در mRNA را ترجمه میکنند و از روی آن پروتئین مورد نظر ساخته میشود.

واکسن mRNA ساختار هایی ها را برای ساخت یک پروتئین باکتریایی یا ویروسی به سلول های ما آزاد تحویل میدهد. در نتیجه ی ورود mRNA ویروسی یا باکتریایی به سلول ما و ساخت پروتئین مورد نظر که بخشی از عامل بیماری زای اصلی می باشد، سیستم ایمنی ما به این پروتئین ها پاسخ می دهد.

در نتیجه ی این پاسخ، سیستم ایمنی عواملی را برای مقابله با بیماری که در آینده ممکن است توسط ویروس یا باکتری که واکسن آن تزریق شده ایجاد شود را می سازد.

فناوری واکسن mRNA جدید نیست ، اما هیچ واکسن mRNA ای وجود نداشته است که تا همین اواخر تاییدیه استفاده در انسان را داشته باشد.

تفاوت واکسن های mRNA در چیست؟

در برخی از واکسن ها از ویروس یا باکتری کامل استفاده میکنند تا به سیستم ایمنی بدن برای ایجاد ایمنی در برابر عوامل بیماریزا آموزش دهند. در این مدل، عوامل بیماری زا غیرفعال یا ضعیف می شوند. در واکسن های دیگر نیز از قسمت هایی از ویروس ها یا باکتری ها استفاده می شود.

تکنولوژی واکسن های نوترکیب از مخمر ها یا باکتری های دیگر برای برای ساخت تعداد زیادی کپی از یک پروتئین خاص از ویروس یا باکتری بیماری زا یا گاهی قسمتی از پروتئین آن ها استفاده میکنند.

واکسن های mRNA این مرحله را دور می زند! آن های به صورت شیمیایی سنتز میشوند و به استفاده از سلول یا پاتوژن نیازی ندارد.  این مزیت، مراحل ساخت واکسن را آسان تر میکند.

واکسن های mRNA اطلاعاتی را در اختیار دارند که به سلول های ما اجازه می دهد پروتئین یا قطعات پروتئینی پاتوژن (عامل بیماری زا) را خودشان بسازند.

نکته مهم این است که واکسن های mRNA فقط اطلاعاتی را برای ساخت قسمت کوچکی از یک عامل بیماری زا به همراه دارد. با استفاده از این اطلاعات ، سلول های ما امکان تولید کل عوامل بیماری زا را ندارند.

هر دو واکسن mRNA COVID-19 که شرکت های  Pfizer / BioNTech و Moderna تولید کرده اند نمی توانند باعث COVID-19 شوند. آنها اطلاعات کامل سلولهای ما را برای ساختن ویروس SARS-CoV-2 ندارند و بنابراین نمی توانند باعث ایجاد عفونت شوند.

گرچه ممکن است مفهوم واکسن mRNA ساده به نظر برسد، اما این فناوری بسیار پیچیده است.

ثبات و ایمنی

RNA یک مولکول بشدت شکننده است. رساندن mRNA با موفقیت به سلول های داخل بدن و اطمینان از عدم تخریب توسط آنزیم های درون سلول ، چالش های اساسی در تولید واکسن است.

تغییرات شیمیایی در طی فرایند تولید می تواند به طور قابل توجهی ثبات واکسن‌های mRNA را بهبود بخشد.

کپسوله سازی mRNA در نانو ذرات لیپیدی یکی از راه های اطمینان از ورود با موفقیت واکسن به سلول ها و رساندن mRNA به سیتوپلاسم است.

خطر mRNA برای بدن ما

• mRNA برای مدت طولانی در سلول های ما معطل نمی ماند. هنگامی که دستورالعمل های خود را به ابزار های تولید پروتئین (ریبوزوم ها و آنزیم ها) در سلول های ما منتقل کرد. آنزیم هایی به نام ریبونوکلئاز (RNases) مولکول mRNA را تخریب می کنند.
• امکان ندارد mRNA به درون هسته سلول حرکت کند زیرا فاقد سیگنالهایی است که به آن اجازه ورود به این منطقه از سلول را می دهد. این بدان معنی است که RNA نمی تواند در DNA سلول واکسینه شده ادغام شود.
• هیچگونه خطر تغییرات ژنتیکی طولانی مدت با واکسن های mRNA وجود ندارد.

واکسن های  کرونای mRNA

واکسن های کرونای mRNA توسط Pfizer و Moderna در آزمایشات بالینی انسانی تحت آزمایش ایمنی قرار گرفته اند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) پس از بررسی اطلاعات ایمنی بیش از 37000 شرکت کننده در آزمایش، مجوز استفاده اضطراری (EUA) را برای واکسن Pfizer mRNA اعطا کرده است.

FDA در بیانیه خود نوشت: “معمولاً عوارض جانبی گزارش شده ، که به طور معمول چند روز طول کشید ، درد در محل تزریق ، خستگی ، سردرد ، درد عضلانی ، لرز ، درد مفصل و تب بود.” “توجه داشته باشید ، بیشتر افراد پس از دوز دوم این عوارض را تجربه کرده اند تا دوز اول؛ بنابراین برای ارائه دهندگان واکسیناسیون و دریافت کنندگان واکسن بسیار مهم است که بعد از هر دوز ممکن است عوارض جانبی وجود داشته باشد ، اما بیشتر پس از دریافت دوز دوم این عوارض دیده میشود. “

مطالعه بیشتر در سایت سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)

منبع: medicalnewstoday

ترجمه سیده فاطمه شایسته