نقد و بررسی

محیط کشت XLD (زایلوز لایزین دئوکسی کلات آگار)

محیط XLD آگار میرمدیا یا Xylose Lysine Deoxycholate Agar می تواند به گونه انتخابی و افتراقی عمل کند و باکتری ها را از هم تمایزدهد. محیط کشت XLD یک محیط انتخابی برای جداسازی سالمونلا و شیگلا از نمونه های بالینی و نمونه های غذایی می باشد و قابلیت تشخیص این دو پاتوژن را از یکدیگر دارد. اما در واقع محیط کشت XLD Agar در اصل توسط تیلور در سال 1965 برای جداسازی و شناسایی شیگلا از نمونه های مدفوع فرموله شده ساخته شده بود .

برای جداسازی این دو باکتری از محیط کشت SS نیز استفاده میکنند.

ph آن تقریباً 7.4 است و به خاطر داشتن شاخص فنول رد، ظاهری صورتی یا قرمز روشن دارد.که تخمیر قند ها pH را کاهش می دهد و نشانگر فنول رد به رنگ زرد تغییر می کند. بیشتر باکتری های روده، از جمله سالمونلا، می توانند قند زایلوز را تخمیر و اسید تولید کنند. چون کلنی های شیگلا نمی توانند این کار را انجام دهند قرمز باقی می مانند.

کلنی های سالمونلا با دکربوکسیلاسیون لیزین در غیاب تخمیر لاکتوز و ساکاروز باعث برگشت به حالت قلیایی شده و شبیه کلنی های قرمز شیگلا می شوند. پس باید نتایج را به موقع بررسی کرد. علاوه بر مواردی که اشاره شده بود این محیط برای افزایش دفعات رشد عوامل بیماری زا در فرمولاسیون های دیگر اغلب به دلیل وجود مهار کننده های بیش از حد سمی نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

آگار چیست؟

یک ماده ژله مانند است که از انواع خاصی از جلبک‌ها بدست می‌آید.این ماده از پلی ساکارید آگارز مشتق شده‌است و باعث استحکام دیواره سلولی در گونه‌های خاصی از جلبک‌ها می‌شودکه با جوشاندن این نوع جلبک‌ها، آگار به بیرون آزاد می‌شود. در واقع آگار مخلوطی از ۲ ترکیب است: پلی ساکارید خطی آگارز و ترکیب هتروژن مولکول‌های کوچکتری بنام آگاروپکتین. 

از پلیت حاوی آگار جهت تهیه محیط کشت استفاده می‌شود. در این محیط علاوه بر آگار مواد مغذی دیگری نیز وجود دارد که باکتری یا قارچ را قادر می‌سازد تا در آن محیط رشد کنند. باکتری‌ها و قارچ‌ها را می‌توان پس از رشد، در زیر میکروسکوپ مشاهده کرد. آگار برای بسیاری از ارگانیسم‌ها غیرقابل هضم است بنابراین رشد میکروبی نمی‌تواند بر کیفیت ژل اثر بگذارد.

آگار تجاری، به شکل پودر است که با مخلوط شدن با آب، ژله‌ای شده و می‌تواند در محیط کشت باکتری مورد استفاده قرار گیرد. سپس بر اساس نیاز میکروب‌ها، سایر مواد غذایی نیز افزوده می‌شوند. فرمولاسیون‌های مختلفی به منظور کشت میکروب‌ها وجود دارد که علت این امر نیاز محیطی متفاوت میکروب هاست.

ترکیبات محیط کشت XLD آگار:

عصاره مخمر / L-لیزین / گزیلوز / لاکتوز / ساکارز / دیوکسی کلات سدیم / کلرید سدیم / تیوزولفات سدیم / آمونیوم فروت سیترات / فنل رد/ آگار

طرز ساخت محیط کشت XLD:

• 55 گرم محیط کشت XLD  را  در 1000 میلی لیتر آب تصفیه شده یا مقطر مخلوط کنید.
  
• برروی حرارت هم بزنید تا محیط جوش بیاید.
• بلافاصله به بن ماری در دمای 50 درجه سانتی گراد منتقل کنید.
• پس از خنک شدن  درون صفحات استریل پتری دیش بریزید.

نکات :

تخریب گزیلوز ، لاکتوز و ساکارز باعث تولید محصولات اسیدی می شود و باعث تغییر رنگ محیط از قرمز به زرد می شود.
تولید سولفید هیدروژن در شرایط قلیایی باعث می شود که کلنی ها مراکز سیاه ایجاد کنند. این واکنش توسط شرایط اسیدی همراه با تخمیر کربوهیدرات مهار می شود. دکربوکسیلاسیون لیزین در غیاب تخمیر لاکتوز و ساکاروز باعث برگشت به حالت قلیایی شده و رنگ محیط به قرمز تغییر می کند.

شرکت پارس پیوند فعال در زمینه فروش مواد شیمیایی و تجهیزات آزمایشگاهی، آماده ارائه خدمات در حوزه فروش محیط کشت XLD آگار با کیفیت عالی، قیمت مناسب و در مقادیر دلخواه به مشتریان می باشد. برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره ی محیط کشت XLD آگار میرمدیا با کیفیت عالی با کارشناسان پارس پیوند تماس بگیرید.

پیشنهاد بررسی: رنگ رتیکولوسیت – محلول کلسیم کلرید – کیت معرف MR-VP – استاندارد ۰.۵ مک فارلند – مولر هینتون براث کوندا – مانیتول سالت آگار کوندا – کلیگر ایرون آگار کوندا – سرم اسب ۵۰ سی سی – رنگ گیمسا – رنگ رایت گیمسا