نقد و بررسی

رنگ آمیزی گرم یکی از متداول ترین روش های رنگ آمیزی در تشخیص مقدماتی، شناسایی جنس باکتریایی است و تهیه آنتی بیوتیک مناسب است.

در این رنگ آمیزی باکتری ها بر مبنای رنگ باکتری، پس از رنگ آمیزی، به 2 دسته گرم مثبت و گرم منفی تقسیم می شود.

در رنگ آمیزی گرم باکتری های

• باکتری های گرم مثبت به رنگ بنفش
•  باکتری های گرم منفی به رنگ قرمز

تفاوت باکتری های گرم مثبت و منفی

هر دو دارای دیواره ی یاخته هستند با این تفاوت که در هر 2 گروه ویژگی هایی در ساختمان دیواره ی سلولی آن ها وجود دارد.

اساس ساختمان در دیواره ی سلولی باکتری های گرم مثبت لایه ضخیمی (50- 90 درصد دیواره) از پیتیدوگلیکان (به صورت مش) است، ولی در باکتری های گرم منفی ضخامت آن به حداقل (10 درصد دیواره) می رسد.

روش رنگ آمیزی گرم 

• گسترده میکروبی را تهیه و پس از خشک شدن به کمک حرارت آن را تثبیت کنید.
• نمونه را به مدت 30 ثانیه با کریستال ویوله رنگ کنید.
• نمونه را با آب بشویید.
• لایه ی میکروبی را با لوگل بپوشانید و بگذارید 30 ثانیه بماند.
• دوباره نمونه را با آب بشویید.
• نمونه را با رنگ بر به مدت 10-20 ثانیه بی رنگ کنید.
• دوباره نمونه را با آب بشویید.
• نمونه را با فوشین به مدت 30 ثانیه رنگ کنید.
• و سپس نمونه را با آب بشویید و خشک کنید.

موارد مهم 

• حرارت بیش از اندازه هنگام تثبیت گسترش سبب پاره شدن دیواره ی سلولی باکتری می شود. سپس باکتری گرم مثبت رنگ اولیه (کریستال ویوله) را هنگام رنگ بری از دست می دهد و رنگ ثانویه را جذب می کند و در نتییجه باکتری گرم مثبت به صورت گرم منفی دیده می شود.
• اگر گسترش ضخیم باشد هنگام مرحله ی بی رنگ شدن، ممکن است مانند یک گسترش معمولی رنگ نشود و همین موضوع سبب خطا در تشخیص در گرم منفی یا مثبت بودن باکتری می شود.