نقد و بررسی

خط کش آنتی بیوگرام برای اندازه گیری هاله ی عدم رشد باکتری در تست آنتی بیوگرام استفاده می شود.

این تست برای بررسی حساسیت انواع باکتری به آنتی بیوتیک‌ها جهت انتخاب آنتی بیوتیک مناسب برای درمان بیماری های عفونی به کار میرود. این تست به ما نشان میدهد چه داروی آنتی بیوتیکی برای مهار باکتری بیماریزا موثر است.

مراحل انجام تست:

1. آماده کردن محیط کشت: ابتدا محیط کشت میکروبی را طبق پروتکل شرکت سازنده آماده کنید. محیط کشتی که آنتی بیوگرام بر روی آن انجام می‌شود که « مولر هینتون آگار و مولر هینتون براث» می‌باشد. سوسپانسیون باکتری را در سرم فیزیولوژی بر اساس نیم مک فارلند آماده کنید. با استفاده از سواب پنبه ای، سوسپانسیون باکتری را به صورت چمنی روی محیط کشت دهید.
2.  گذاشتن دیسک های آنتی بیوگرام روی محیط کشت:بعد از آماده کردن محیط کشت،دیسک را در محل های از پیش تعیین شده قرار دهید. 24 ساعت در محیط انکوباتور قرار دهید.
3. خواندن و تفسیر نتایج: نتیجه آزمایش با استفاده از خط کش آنتی بیوگرام خوانده میشود. سپس به وسیله ی مقایسه با چارت های آنتی بیوگرام میتوانید نوع باکتری موجود در نمونه ی فرد را تشخیص دهید.

ابزار مورد نیاز جهت انجام تست انتی بیوگرام “دیسک دیفیوژن”:

• محیط کشت مناسب “آگار مولر هینتون” می باشد 
• لوله حاوی نیم مک فارلند 
• لوله حاوی یک سی سی سرم فیزیولوژی استریل 
• دیسک آنتی بیوگرام
• باکتری خالص 
• سواب، آنس، شعله یا چراغ الکلی، هود

آنتی بیوتیک ها تاثیر دوگانه بر باکتری ها دارند. بطوریکه در غلظت های پایین رشد باکتری را بصورت برگشت پذیر مهار می کنند و در غلظت های بالا موجب مرگ باکتری می شوند. بنابراین برای افتراق این دو اثر از دو اصطلاح MIC و MBC استفاده می شود.

اصطلاح MIC یا Minimum Inhibitory Concentration : بیانگر حداقل غلظتی از یک آنتی بیوتیک است که می تواند رشد باکتری را متوقف نماید.

اصطلاح MBC یا Minimum Bactericidal Concentration : حداقل غلظتی از دارو است که موجب مرگ باکتری می شود.