نقد و بررسی

کیت IgM بهارافشان برای تعیین مقدار این مولکول به روش SRID استفاده می شود. آنتی بادی IgM اولین ایمونوگلوبینی است که در پاسخ به آنتی ژن‌ها در بدن تولید می‌شوند. IgM در ماه‌های پنجم و ششم بارداری در جنین ساخته می‌شوند و وجود آن‌ها در خون نشانه‌ای از عفونت در بدن است. ایمونوگلوبین M قادر است، همزمان به ۵ آنتی ژن متصل شود. این آنتی بادی‌ها در برابر عوامل میکروبی و مهاجم پاسخ ضعیفی دارند و بیشتر در بیماری‌هایی مانند تبخال تولید آن‌ها افزایش می‌یابد. 

ایمونودیفیوژن شعاعی تک جانبه (Single Radial Immunodiffusion)

تست SRID کمی است و معولا مقدار IgG، IgM، IgA،C3،C4 را با این تست می سنجند.برای سنجش ایمونوگلوبولین های کلاس D و E از روش های حساس تری استفاده میشود.

اساس این روش مبتنی بر انتشار یکی از دو عامل آنتی ژن یا آنتی بادی است. در این روش فقط یکی از عناصر واکنش دهنده که معمولا آنتی ژن است در محیط ژل حرکت می کند و دیگری که معمولا آنتی بادی است در جای خود ثابت است. چون حرکت آنتی ژن از داخل حفره به تمامی جهات و به صورت شعاعی می باشد به این نوع دیفیوژن شعاعی اطلاق می شود. این روش بر مکانیسم ساده ای استوار است و با توجه به نیاز محقق می تواند برای جستجو و عیار سنجی آنتی ژن یا آنتی بادی به کار برده شود.

به عبارت دیگر یکی از دو مولکول آنتی ژن یا آنتی بادی را در ژل آگارز مخصوص مخلوط کرده و به عنوان فاز ثابت میگیرند. سپس طرف دیگر واکنش (آنتی بادی یا آنتی ژن) در حفراتی که در آگار با پانچر ایجاد شده افزوده می شود. مولکول های موجود در حفره با انتشار و نفوذ شعاعی در ژل نهایتاً به ناحیه تعادل رسیده و با مولکول دیگر واکنش داده و رسوب میدهد.

مقدار آنتی ژن در این روش با استفاده از محلول های استاندارد و رسم منحنی مربوطه تعیین می شود. حساسیت این روش در حدود 10 میلیگرم در دسی لیتر است. 

روش آزمایش SRID IgM

• حجم ثابتی از آنتی ژن یا نمونه ی حاوی آنتی ژن را به داخل حفرات در پلیت آماده شده میریزیم. به این صورت که با لوله های موئینه به ترتیب در سه حفره اول، سه نمونه استاندارد و در پنج حفره بعدی، نمونه های مجهول را وارد می کنیم. مراقب باشید نمونه ها از حفرات لبریز نشوند.
• مطابق روش اوختر لونی، انکوباسیون را به مدت 24 تا 48 ساعت انجام دهید.
• نمونه در محیط انتشار یافته و واکنش آنتی ژن – آنتی بادی شکل میگیرد که به صورت حلقه رسوبی در اطراف حفره ظاهر میگردد.
• برای قرائت نتایج از خط کش مخصوص SRID استفاده کنید. قطر دوایر رسوبی حول هر حفره را اندازه بگیرید.
• منحنی استاندارد را رسم نموده و مقادیر کمی را به دست آورید. بدین منظور بر روی محور Xها، قطر دوایر رسوبی را بر حسب میلی متر و بر روی محور لاها، لگاریتم غلظت ها را وارد کنید. لازم است که ابتدا از غلظت استانداردها که معلوم هستند شروع کنید تا ۳ نقطه به دست آید. سه نقطه را به هم متصل کرده و امتداد دهید تا خط کالیبراسیون رسم شود.
• اینک نوبت به نمونه های مجهول می رسد که قطر دوایر رسوبیشان مشخص است. هر کدام را به خط کالیبراسیون وصل و عمود بر محور ها کنید تا لگاریتم غلظت آنها به دست آید. سپس آنتی لگاریتم بگیرید تا غلظت پارامتر مجهول هر نمونه حاصل گردد.

مواد و ابزار مورد نیاز

1. پلیت SRID  (حاوی ژل +آنتی بادی ضد فاکتور مورد نظر)

2 .نمونه های استاندارد (کالیبراتور) شماره1و2 و3 .
3 .نمونه کنترل، شماره 4 .
4. نمونه های سرمی با شماره های.8 ،7 ،6 ،5

5 .خط کش ویژه و استاندارد «SRID » برای اندازهگیری قطر دایره ی رسوبی.
6 .سرنگ انسولین یا سرنگ هامیلتون یا سمپلر برای پرکردن چاهک ها (چاهک ها نباید لبریز شوند).