نقد و بررسی

کیت C3 بهارافشان برای تعیین مقدار این مولکول به روش SRID استفاده می شود. C3 یکی از اجزای کمپلمان است که نقش مهمی در فاگوسیتوز ذرات پوشیده از C3b و iC3b دارد. کمپلمان، مجموعه ای از پروتئین های حساس به حرارت پلاسما است که موجب اپسونیزاسیون و القا پاسخ های التهابی می گردد. کمپلمان در محل عفونت به طور موضعی فعال شده و موجب پاسخ های التهابی شدید می شود. مسیر کمپلمان به صورت آبشاری فعال می شود. با فعال شدن یکی از اجزا، واکنش های آنزیماتیک بعدی به صورت تشدید شده شروع می شود.

اتصال iC3b به گیرنده نوع سه کمپلمان بر خلاف اتصال آن به CR1، باعث فعال شدن فرایند فاگوسیتوز می گردد.

کیت C3 عمدتاً برای تشخیص بیماری هایی مانند ادم عروقی (آنژیوادم)، و همچنین ارزیابی فعالیت بیماری در مبتلایان به لوپوس اریتروماتوز سیستمیک (SLE)، نفریت پرولیفراتیو غشایی، و نفریت بعد از عفونت استرپتوکوکی تجویز می‌شود.

ایمونودیفیوژن شعاعی تک جانبه (Single Radial Immunodiffusion)

تست SRID کمی است و معولا مقدار IgG ،IgM ،IgA ،C3 ،C4 را با این تست می سنجند. برای سنجش ایمونوگلوبولین های کلاس D و E از روش های حساس تری استفاده میشود.

اساس این روش مبتنی بر انتشار یکی از دو عامل آنتی ژن یا آنتی بادی است. در این روش فقط یکی از عناصر واکنش دهنده که معمولا آنتی ژن است در محیط ژل حرکت می کند و دیگری که معمولا آنتی بادی است در جای خود ثابت است. چون حرکت آنتی ژن از داخل حفره به تمامی جهات و به صورت شعاعی می باشد به این نوع دیفیوژن شعاعی اطلاق می شود. این روش بر مکانیسم ساده ای استوار است و با توجه به نیاز محقق می تواند برای جستجو و عیار سنجی آنتی ژن یا آنتی بادی به کار برده شود.

روش آزمایش SRID C3

• حجم ثابتی از آنتی ژن یا نمونه ی حاوی آنتی ژن را به داخل حفرات در پلیت آماده شده میریزیم. به این صورت که با لوله های موئینه به ترتیب در سه حفره اول، سه نمونه استاندارد و در پنج حفره بعدی، نمونه های مجهول را وارد می کنیم. مراقب باشید نمونه ها از حفرات لبریز نشوند.
• مطابق روش اوختر لونی، انکوباسیون را به مدت 24 تا 48 ساعت انجام دهید.
• نمونه در محیط انتشار یافته و واکنش آنتی ژن – آنتی بادی شکل میگیرد که به صورت حلقه رسوبی در اطراف حفره ظاهر میگردد.
• برای قرائت نتایج از خط کش مخصوص SRID استفاده کنید. قطر دوایر رسوبی حول هر حفره را اندازه بگیرید.
• منحنی استاندارد را رسم نموده و مقادیر کمی را به دست آورید. بدین منظور بر روی محور Xها، قطر دوایر رسوبی را بر حسب میلی متر و بر روی محور لاها، لگاریتم غلظت ها را وارد کنید. لازم است که ابتدا از غلظت استانداردها که معلوم هستند شروع کنید تا ۳ نقطه به دست آید. سه نقطه را به هم متصل کرده و امتداد دهید تا خط کالیبراسیون رسم شود.
• اینک نوبت به نمونه های مجهول می رسد که قطر دوایر رسوبیشان مشخص است. هر کدام را به خط کالیبراسیون وصل و عمود بر محور ها کنید تا لگاریتم غلظت آنها به دست آید. سپس آنتی لگاریتم بگیرید تا غلظت پارامتر مجهول هر نمونه حاصل گردد.