نقد و بررسی

محیط کشت TCBS

محیط کشت TCBS (محیط تیوسولفات سیترات بایل سالت آگار) یک محیط انتخابی و افتراقی برای جداسازی V. cholera و V. parahaemolyticus و سایر گونه های ویبریو می باشد.
محیط پایه آن پپتون آگاری است که دارای مخمر، نمک بایل، سیترات، سوکروز، سیترات فریک و سدیم تیوسولفات است. در این محیط برم تیمول بلو به عنوان اندیکاتور محیط عمل می کند.
ترکیبات انتخابی این محیط کشت عبارت اند از نمک های bile , تیوسولفات, سیترات و PH تقریباً بالا. ساکارز به عنوان یک کربوهیدرات قابل تخمیر برای متابولیسم گونه های مختلف ویبریو استفاده می شود.

افتراق بر اساس تخمیر ساکاروز می باشد که به وسیله اندیکاتور PH آشکار می شود.  H2S حاصل از تیوسولفات به وسیله تولید سولفید آهن سیاه از فریک سیترات حاصل می شود. مقادیر فراوان تیوسولفات سدیم و سدیم سیترات باعث جلوگیری از رشد انتروباکتریاسه ها می شود.

در این محیط برای جلوگیری از باکتری های گرم مثبت ox gall، اضافه می شود که یک ماده طبیعی حاوی نمک های صفراوی و سدیم کولات می باشد.

سدیم تیوسولفات همچنین به عنوان یک منبع گوگرد عمل می کند و حضورش در ترکیب با سیترات فریک باعث رؤیت آسان سولفید هیدروژن می شود. pH قلیایی محیط بازیابی ویبریو کلرا را افزایش می دهد و از رشد بقیه میکروارگانیسم ها جلوگیری می کند. تیمول بلو و بروموتیمول بلو به عنوان ایندیکاتور تغییرات pH به کار برده می شود.

ویبریوکلرا پاراهمولیتیکوس کلنی های آبی رنگ با مرکز سبز، ویبریوکلرا آلژینالیتیکوس کلنی های موکوییدی بزرگ زرد رنگ و ویبریو هاروی و ویبریو فیسچری کلنی های سبز-خاکستری تا سبز-آبی ایجاد می کند. باکتری هایی غیر از ویبریو که سولفید هیدروژن تولید می کنند به شکل کلنی های سیاه کوچک رشد می کنند. 

برای خرید و دریافت اطلاعات بیشتر درباره ی محیط کشت TCBS دارواش با کارشناسان پارس پیوند تماس بگیرید.

بررسی پیشنهاد : محیط بلاد آگار – محیط کشت KIA – محیط کشت GN براث – محیط بلاد/ شکلات/ EMB – تیکارسیلین پادتن طب – آزترونام پادتن طب – رنگ رتیکولوسیت – معرف اوانزبلو برای ایمونوفلورسانس