توضیحات
انتروپنل (تشخیص انتروباکتریاسه)
آنتروباکتریاسه ها شایع ترین گروه باسیل های گرم منفی می باشند که در آزمایشگاه های کلینیکی از نمونه های بالینی جدا میشوند.
این باکتری ها گروه بزرگ و ناهمگونی هستند كه محل زندگی طبیعی آنها داخل روده انسان و حیوانات است و قدرت بیماری زایی در انسان، حیوانات و گیاهان را دارند و به آسانی بر روی محیط های كشت مختلف از جمله ژلوز خوندار و ژلوز شكلاتی رشد میكنند و بر روی محیط های كشت انتخابی بسته به توانایی های متابولیك خود و یا تركیبات موجود در محیط كشت كلنی های مشخص و متمایزی ایجاد میكنند. این خانواده از جنس های زیادی از جمله :
Budvicia, Buttiauxella, Cedecea, Citrobacter, Edwardsiella, Enterobacter, Escherichia, Ewingella, Hafnia, Klebsiella, Kluyvera, Leclercia, Leminorella, Moellerella, Morganella, Obesumbacterium, Pragia, Pantoea, Photorhabdus, Proteus, Providencia, Rahnella, Salmonella, Serratia, Shigella, Tatumella, Trabulsiella, Xenorhabdus, Yersinia, and Yokenella
تشکیل شدهاند که مهم ترین آنها اشریشیا، شیگلا، سالمونلا، انتروباكتر، كلبسیلا، سراشیا، پروتئوس، اروینیا، سیتروباكتر، پروویدنشیا، مورگانلا و یرسینیا است که بر اساس طبقه بندی CDC در تیره های مختلف قرار میگیرند.
سیستم API به منظور تشخیص آنتروباکتریاسه ها در آزمایشگاه
سیستم API یک روش استاندارد و اصولی در مقیاس کوچک برای شناسایی آنتروباکتریاسه ها (تا حد بیوتیپ) و سایر باکتری های گرم منفی است. این سیستم شامل لوله های کوچکی می باشند که به صورت حفره درون نوارهای API تعبیه شدهاند و حاوی سوبستراهای دهیدراته هستند. به این سوبستراها، سوسپانسیون باکتری اضافه شده و زمانی که انکوباسیون انجام میگیرد، باکتری با محتوی لوله واکنش نشان داده و متابولیتهای تولیدی توسط باکتری ها تحت تأثیر معرف ها قرار میگیرند و تغییر رنگ مشاهده میشود. این تغییرات بعد از ۲۴ تا ۴۸ ساعت انکوباسیون در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد قابل ارزیابی هستند. در نگهداری نوارها بایستی دقت کرد و آنها را در دمای ۲ تا ۸ درجه و در تاریکی نگهداری کرد. در صورت مراقبت صحیح می توان نوارها را حداقل تا ۱۰ ماه استفاده کرد. این سیستمها به آسانی ۲۳ تست بیوشیمیایی را در یک مرحله انجام می دهند.
استفاده از محیط های کشت افتراقی برای شناسایی آنتروباکتریاسه ها
به جهت شناسایی افتراقی آنتروباکتریاسه ها از محیط های متنوع کشت افتراقی استفاده می شود. اولین اقدام کشت کلنیهای جداسازی شده در محیطهایی از قبیل کلیگلر آیرون آگار و یا محیط TSI می باشد.
كشت روی محیط كلیگلرآیرون آگار (KIA) و یا TSI
هر دو محیط فوق حاوی پـــپتون، كلرورسدیم، لاكتوز، گلوكز، یك منبع گوگرد (تیوسولفات سدیم)، معرف آهندار (فریك آمونیم سیترات)، معرف فنلرد و آگار می باشند. در آنها میزان لاكتوز ده برابر گلوكز است. به جهت کشت با آنس استریل، از كلنی باكتریهای مجهول برداشت نموده و ابتدا در قسمت عمق و سپس در سطح شیبدار محیط بهصورت خطوط زیگزاك كشت داده می شود. در این محیط ها، تخمیر كربوهیدراتهای گلوكز، لاكتوز، تولید گاز (H2 ,Co2) و سولفید هیدروژن (H2S) مورد بررسی قرار می گیرند. باكتری هایی كه گلوكز را استفاده می کنند، اسید تولید كرده و رنگ محیط را از قرمز به زرد تبدیل میكنند. چون طی استفاده از گلوكز، اسید ایجادشده در عمق لوله بیشتر از اسید تولید شده در سطح است و بعضی ارگانیسمها از دكربوكسیلاسیون اكسیداتیو، پپتونهای سطح محیط، تركیبات قلیایی ایجاد مینمایند، مقادیر كم اسید ایجادشده در سطح را خنثی نموده، ولی چون قادر به خنثی نمودن مقادیر زیاد اسید در عمق لوله نیستند، در نتیجه بعد از انكوباسیون ۲۴ ساعته، رنگ قرمز در سطح و رنگ زرد در ته لوله نمایانگر تخمیر گلوكز و عدم تخمیر لاكتوز است. باكتریهایی كه علاوهبر گلوكز، لاكتوز را نیز مورد استفاده قرار دهند، مقادیر زیادی از اسید در سطح ایجاد میكنند كه بهوسیله محصولات قلیایی حاصل از پپتونها خنثی نمیگردد، در نتیجه سطح و ته لوله هر دو به رنگ زرد باقـــــــی میماند. تولید گاز (H2, CO2) بهصورت شكاف یا حباب و تولید H2S بهصورت رسوب سیاهرنگ در ته لوله مشخص میگردد.
لازم به یادآوری است که محیط TSI علاوهبر دو قند گلوكز و لاكتوز حاوی قند سوكروز است، ازاینرو در مورد باکتریهایی كه قادر به تخمیر لاكتوز و سوكروز نیستند واكنش مانند محیط KIA نشان میدهند، در صورتی كه باكتریهایی لاكتوز منفی ولی سوكروز مثبت باشند نتیجه بهصورت كاذب، لاكتوز مثبت نشان میدهند.
پیشنهاد بررسی : سفیکسیم پادتن طب – سفوتاکسیم کلاولانیک اسید پادتن طب – سفپیم پادتن طب – سفازولین پادتن طب – محیط کشت خون اطفال – محیط کشت خون بزرگسالان – دیسک باسیتراسین پادتن طب – چسب پاتوفیکس – رنگ OG6 پادتن طب
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.