نقد و بررسی

محیط کشت مالتوز

محیط کشت مالتوز، یک نوع محیط Sabouraud Dextrose Agar اصلاح شده با مالتوز جایگزین دکستروز است. محیط مالتوز به دلیل pH اسیدی، یک محیط انتخابی است. مالتوز کربوهیدرات قابل تخمیر است که کربن و انرژی را تأمین می کند.

مخلوط پپتون نیتروژن، ویتامین ها، مواد معدنی و اسیدهای آمینه ضروری برای رشد را تأمین می کند. pH پایین مناسب رشد قارچ ها ، به ویژه درماتوفیت ها، و کمی مانع از آلودگی باکتری ها در نمونه های بالینی می شود.

محیط کشت مالتوز یک محیط مناسب برای جداسازی Trichophyton از یک مورد Tinea barbae و عفونت های ناشی از Microsporum audouinii و Trichophyton gypseum است.
همچنین آگار پایه غنی شده با سه آنتی بیوتیک، جداسازی قارچ های بیماری زا را از منابع بسیار آلوده بهبود می بخشد.
برای تهیه یک محیط کشت انتخابی ، قبل از استفاده به ازای هر میلی لیتر از محیط ، موارد زیر را به صورت آسپتیک اضافه میشود: پنی سیلین + استرپتومایسین یا کلرامفنیکل یا نئومایسین. گونه های کاندیدا آلبیکنس، آسپرژیلوس برازیلینس، لاکتوباسیلوس و تریکوفایتون منتاگروفیت در این محیط به خوبی رشد میکنند.

محیط کشت مالتوز ممکن است با افزودن Tergitol-7 ، بروموکرزول بنفش ، تلوریت پتاسیم و تری فنیل تترازولیوم کلرید به عنوان یک محیط شاخص انتخابی برای جداسازی کاندیدا آلبیکنس اصلاح شود.

برخی از قارچ های بیماری زا ممکن است اسپورهای عفونی ایجاد کنند که به راحتی در آزمایشگاه پراکنده می شوند. چنین میکروارگانیسم هایی باید زیر یک هود محافظ بررسی شوند.
ترکیب سیکلوهگزیمید و کلرامفنیکل بسیاری از قارچهای بیماریزا را مهار می کند. با این حال ، مرحله میسلیوم Histoplasma capsulatum ،Paracoccidioides brasiliensis ،Sporothrix schoenckii و Blastomyces dermatitidis هنگامی که در دمای 25 تا 30 درجه سانتی گراد انکوبه می شوند توسط این آنتی بیوتیک ها مهار نمی شود.