کاربرد تست های سرولوژی و PCR برای تشخیص ویروس
در پاسخ به شیوع بیماری کووید-۱۹(19-COVID)، ناشی از ویروس SARS–CoV-2، آزمایش های متعددی جهت تشخیص بیماری حاد، ردیابی تماس، تشخیص عفونت های بدون علامت و ارزیابی ایمنی جمعی مورد نیاز است. در حالی که PCR، آزمایش استاندارد در بیماری حاد است، آزمایش های سرولوژیک با توجه به شیوع گسترده بیماری، جهت رفع نیازهای تشخیصی مورد توجه قرار گرفته و توسعه یافته اند.
برخلاف آزمایش PCR که ویژگی بالایی دارد، واکنش متقاطع یک چالش بزرگ برای آزمایش آنتی بادی 19-COVID است. با توجه به این که ۶ کرونا ویروس دیگر که انسان را آلوده می کنند نیز وجود دارد، توسعه روش های سرولوژیک با ویژگی بالا در شناسایی بیماران آلوده از اهمیت خاصی برخوردار خواهد بود.
در طی چند روز پس از انتشار ژنوم ویروس SARS-CoV-2، آزمایش های PCR به سرعت در خط مقدم برای تشخیص بیماران مبتلا به پنومونی حاد در چین و در سطح جهانی به مرحله ی اجرا درآمد. با گسترش بیماری واضح بود که آزمایش PCR به تنهایی نمی تواند پاسخگوی نیاز های این بیماری مانند ردیابی تماس گذشته نگر، بررسی میزان بیماران بدون علامت و ارزیابی ایمنی جمعی باشد.
مزیت های آزمایش های سرولوژی در اپیدمی کرونا ویروس 2
سندرم تنفسی شدید حاد کروناویروس۲ (2-SARS-CoV) و پاندمی حاصل از آن، از چالش های تشخیصی مهم به شمار می رود. کاربرد اصلی آزمایش سرولوژی، شناسایی افرادی است که قبلا به SARS-CoV-2 مبتلا شده اند.
از این دانش می توان برای هدایت مطالعات اپیدمیولوژیک و شیوع سرمی و همچنین تسهیل ردیابی تماس استفاده کرد. همچنین ممکن است آزمایش های سرولوژی برای شناسایی اهدا کنندگان احتمالی پلاسمای خون و ارزیابی پاسخ ایمنی نسبت به واکسن ها مورد استفاده قرار گیرد و در نهایت، امکان استفاده از آزمایش های سرولوژیک در تشخیص بیماران علامت دار یا بدون علامت 19-COVID که RT-PCR آن ها منفی بوده و یا این آزمایش را انجام نداده باشند، وجود دارد.
انجام آزمایش های سرولوژیک با کیت های تایید شده، می تواند در شناسایی افرادی که ممکن است به درمان نیاز داشته یا برای پیشگیری از گسترش عفونت، باید خود را ایزوله نمایند، کمک کننده باشد. عدم تشخیص افراد مبتلا به کووید-۱۹ در صورت وجود ابتلا (نتیجه منفی کاذب)، ممکن است باعث به تعویق افتادن درمان شده و همچنین خطر گسترش بیشتر عفونت را به دیگران به همراه داشته باشد. شناسایی نادرست کووید-۱۹ در صورت عدم وجود بیماری (نتیجه مثبت کاذب) ممکن است منجر به انجام آزمایش بیشتر، درمان و جدا سازی غیر ضروری شخص بیمار شود.
شناسایی صحیح افرادی که قبلا کووید-۱۹ داشته اند، در اندازه گیری گسترش بیماری، ارزیابی موفقیت جداسازی و به طور بالقوه در شناسایی افراد ایمن اهمیت خاصی دارد.
مسئله ی مهم این است که با انتخاب یک روش با ویژگی بالا و همچنین با آزمایش جمعیت ها و افرادی که دارای احتمال بالایی مبنی بر آلودگی قبلی با (احتمال پیش آزمون بالا ) دارند، نتایج آزمایش مثبت کاذب را به حداقل برسانیم.
روش دیگر استفاده از الگوریتم متعامد است. بدین معنی که وقتی ارزش پیشگویی کننده ی مثبت یک آزمون واحد کم است، از دو آزمایش مستقل برای افزایش ارزش پیش بینی کنندگی آزمایش استفاده نماییم.